Laus

Voir aussi : laus

Allemand

Étymologie

Du vieux haut allemand lūs.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif die Laus die Läuse
Accusatif die Laus die Läuse
Génitif der Laus der Läuse
Datif der Laus den Läusen

Laus \laʊ̯s\ féminin

  1. (Entomologie) Pou.
    • Sein Kopf ist voller Läuse.
      Sa tête est pleine de poux.
    • Diese Pflanze hat Läuse.

Dérivés

  • lausen
  • lausig
  • verlaust

Composés

  • Blattlaus
  • Filzlaus
  • Kopflaus
  • Lausbub
  • Lausebengel
  • Schildlaus

Prononciation

Voir aussi

  • Laus sur l’encyclopédie Wikipédia (en allemand) 

Références

  • Cet article utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC-BY-SA-3.0 : Laus.

Latin

Étymologie

De laus.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Laus
Vocatif Laus
Accusatif Laudem
Génitif Laudis
Datif Laudī
Ablatif Laudĕ

Laus \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. (Géographie) Lodi, ville de la Gaule Cispadane.
  2. (Géographie) Lodi Vecchio, dite Laus Pompeia.
    • Vercellae Libiciorum ex Salluis ortae, Novaria ex Vertamocoris, Vocontiorum hodieque pago, non, ut Cato existimat, Ligurum, ex quibus Laevi et Marici condidere Ticinum non procul a Pado, sicut Boi Transalpibus profecti Laudem Pompeiam, Insubres Mediolanum.  (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)
      Vercelle, issue des Sallyens, appartient aux Libiques; Novare, issue des Vertacomacores, qui forment aujourd'hui même un canton des Vocontiens, non, comme le dit Caton, des Ligures: deux tribus de ces derniers, les Lèves et les Mariques, ont fondé Ticinum, non loin du Pô, comme les Boïens, venus des régions transalpines, ont bâti Laus Pompeia. et les Insubres, Milan.
  3. (Géographie) Nom latin d’Ilipula.

Voir aussi

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.