Hannibal

Allemand

Étymologie

(Date à préciser) Du latin Hannibal.

Prénom

Cas Singulier Pluriel
Nominatif der Hannibal
Accusatif den Hannibal
Génitif des Hannibals
Datif dem Hannibal

Hannibal \ˈhanibal\ masculin

  1. Prénom masculin allemand.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « Hannibal [ˈhanibal] »

Islandais

Étymologie

(Date à préciser) Du latin Hannibal.

Prénom

Cas Forme
Nominatif Hannibal
Accusatif Hannibal
Datif Hannibal
Génitif Hannibals

Hannibal \Prononciation ?\ masculin

  1. Prénom masculin islandais.

Latin

Étymologie

(Date à préciser) Du phénicien, Hanni-baal  qui a la faveur de Baal »).

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Hannibal
Vocatif Hannibal
Accusatif Hannibalem
Génitif Hannibalis
Datif Hannibalī
Ablatif Hannibalĕ

Hannibal \Prononciation ?\ masculin

  1. Hannibal, général carthaginois.
    • Dum consul placandis Romae dis habendoque dilectu dat operam, Hannibal profectus ex hibernis, quia iam Flaminium consulem Arretium peruenisse fama erat, cum aliud longius, ceterum commodius ostenderetur iter, propiorem uiam per paludes petit, qua fluuius Arnus per eos dies solito magis inundauerat.  (Live, Ab Urbe Condita, XXII, 22)
      Pendant que le consul s’occupait, à Rome, d’apaiser les dieux et de lever des troupes, Hannibal quitte ses quartiers d’hiver ; et comme on disait que le consul Flaminius était déjà parvenu à Arretium, quoiqu’on montre à Hannibal un chemin plus long, mais plus facile, il prend une route moins écartée, traversant des marais que l’Arno, durant ces jours-là, avait inondés plus que de coutume.  (traduction)

Voir aussi

  • Hannibal sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.