Domiducus

Latin

Étymologie

Construit comme aquaeductusaqueduc ») et composé de domus et de duco : « qui conduit à la maison ».

Adjectif

Cas Singulier
Nominatif Domiducus
Vocatif Domiduce
Accusatif Domiducum
Génitif Domiducī
Datif Domiducō
Ablatif Domiducō

Domiducus \Prononciation ?\ masculin (équivalent féminin : Domiduca)

  1. (Religion) Divinité, selon saint Augustin, qui conduit la mariée chez son époux.
    • Cum mas et femina coniunguntur, adhibetur deus Iugatinus; sit hoc ferendum. Sed domum est ducenda quae nubit; adhibetur et deus Domiducus; ut in domo sit, adhibetur deus Domitius; ut maneat cum uiro, additur dea Manturna.  (Augustin, De civitate Dei, VI)
      Que le dieu Jugatinus préside à l’union des sexes, je le veux bien; mais il faut conduire l’épousée au toit conjugal, et voici le dieu Domiducus ; il faut l’y installer, voici le dieu Domitius ; et pour la retenir près de son mari, on appelle encore la déesse Manturna.  (trad.)

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.