Dio

Voir aussi : dio, dió, dìo

Espéranto

Étymologie

Adaptation de dio.

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Dio
\ˈdi.o\
Accusatif Dion
\ˈdi.on\
voir le modèle

Dio \ˈdi.o\

  1. (Religion) Dieu.
    • Dio volis ke ĉiujare la tero produktu rikoltojn.  (Louis de Beaufront, Commentaire sur la grammaire de la Langue Internationale "Esperanto", 1900)
    Dieu a voulu que tous les ans la terre produise des moissons.
    • En la komenco Dio kreis la ĉielon kaj la teron.  (La Sankta Biblio, [1972], 771 pages + 225 pages, 19 cm, ISBN 0-564-00138-4 , page 5 : Genèse 1:1. Nota bene : L’Ancien Testament (La Malnova Testamento) a été traduit en espéranto par Lazaro Ludoviko Zamenhof (1859-1917).)
      Au commencement Dieu créa le ciel et la terre.

Hyponymes

Prononciation

Italien

Étymologie

Adaptation de dio.

Nom propre

Dio \ˈdi.o\ masculin

  1. (Religion) Dieu.
    • Dio ci ha fatti.
      Dieu nous a faits.

Prononciation

  • (Région à préciser) : écouter « Dio [ˈ*di.o] »

Voir aussi

  • Dio sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • Dio dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.