Ctesiphon

Voir aussi : Ctésiphon

Latin

Étymologie

Du grec ancien Κτεσιφῶν, Ktesiphỗn.

Nom propre 1

Cas Singulier
Nominatif Ctesiphon
Vocatif Ctesiphon
Accusatif Ctesiphontem
Génitif Ctesiphontis
Datif Ctesiphontī
Ablatif Ctesiphontĕ

Ctesiphon \Prononciation ?\ féminin

  1. Ctésiphon, capitale de l’empire parthe.
    • postea recipit ex Media Choaspen atque, ut diximus, inter Seleuciam et Ctesiphontem vectus in lacus Chaldaicos se fundit eosque LXII p. amplitudine implet; mox vasto alveo profusus dextra Characis oppidi infertur mari Persico X p. ore. inter duorum amnium ostia XXV p. fuere, ut alii tradunt, VII, utroque navigabili. sed longo tempore Euphraten praeclusere Orcheni et accolae agros rigantes, nec nisi per Tigrim defertur in mare.  (Pline, Naturalis Historia, VI, 130)

Nom propre

Cas Singulier
Nominatif Ctesiphon
Vocatif Ctesiphon
Accusatif Ctesiphontem
Génitif Ctesiphontis
Datif Ctesiphontī
Ablatif Ctesiphontĕ

Ctesiphon \Prononciation ?\ masculin

  1. Ctésiphon, orateur athénien du temps d’Alexandre le Grand, et de Démosthène.

Apparentés étymologiques

  • Ctesipho

Voir aussi

  • Ctesiphon sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.