ῥόδινος

Ancient Greek

Etymology

From ῥόδον (rhódon, “rose”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /r̥ó.di.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈr̥o.di.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈro.ði.nos/

Adjective

ῥόδῐνος • (rhódinos) m (feminine ῥοδῐ́νη, neuter ῥόδῐνον); first/second declension

made of or from roses
pink

Inflection

First and second declension of ῥόδῐνος; ῥοδῐ́νη; ῥόδῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ῥόδῐνος rhódinos	ῥοδῐ́νη rhodínē	ῥόδῐνον rhódinon	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥόδῐνοι rhódinoi	ῥόδῐναι rhódinai	ῥόδῐνᾰ rhódina
Genitive	ῥοδῐ́νου rhodínou	ῥοδῐ́νης rhodínēs	ῥοδῐ́νου rhodínou	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́ναιν rhodínain	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́νων rhodínōn	ῥοδῐ́νων rhodínōn	ῥοδῐ́νων rhodínōn
Dative	ῥοδῐ́νῳ rhodínōi	ῥοδῐ́νῃ rhodínēi	ῥοδῐ́νῳ rhodínōi	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́ναιν rhodínain	ῥοδῐ́νοιν rhodínoin	ῥοδῐ́νοις rhodínois	ῥοδῐ́ναις rhodínais	ῥοδῐ́νοις rhodínois
Accusative	ῥόδῐνον rhódinon	ῥοδῐ́νην rhodínēn	ῥόδῐνον rhódinon	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νους rhodínous	ῥοδῐ́νᾱς rhodínās	ῥόδῐνᾰ rhódina
Vocative	ῥόδῐνε rhódine	ῥοδῐ́νη rhodínē	ῥόδῐνον rhódinon	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥοδῐ́νᾱ rhodínā	ῥοδῐ́νω rhodínō	ῥόδῐνοι rhódinoi	ῥόδῐναι rhódinai	ῥόδῐνᾰ rhódina
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ῥοδῐ́νως rhodínōs			ῥοδῐνώτερος rhodinṓteros			ῥοδῐνώτᾰτος rhodinṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.