ἐξαφανίζω
See also: εξαφανίζω
Ancient Greek
Etymology
From ἐκ (ek, “out”) + ἀφανίζω (aphanízō, “to do away with, destroy”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ek.sa.pʰa.níz.dɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ɛk.sa.pʰaˈni.zo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ek.sa.ɸaˈni.zo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ek.sa.faˈni.zo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ek.sa.faˈni.zo/
Inflection
Present: ἐξαφανῐ́ζω, ἐξαφανῐ́ζομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξαφανῐ́ζω | ἐξαφανῐ́ζεις | ἐξαφανῐ́ζει | ἐξαφανῐ́ζετον | ἐξαφανῐ́ζετον | ἐξαφανῐ́ζομεν | ἐξαφανῐ́ζετε | ἐξαφανῐ́ζουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐξαφανῐ́ζω | ἐξαφανῐ́ζῃς | ἐξαφανῐ́ζῃ | ἐξαφανῐ́ζητον | ἐξαφανῐ́ζητον | ἐξαφανῐ́ζωμεν | ἐξαφανῐ́ζητε | ἐξαφανῐ́ζωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐξαφανῐ́ζοιμῐ | ἐξαφανῐ́ζοις | ἐξαφανῐ́ζοι | ἐξαφανῐ́ζοιτον | ἐξαφανῐζοίτην | ἐξαφανῐ́ζοιμεν | ἐξαφανῐ́ζοιτε | ἐξαφανῐ́ζοιεν | |||||
imperative | ἐξαφάνῐζε | ἐξαφανῐζέτω | ἐξαφανῐ́ζετον | ἐξαφανῐζέτων | ἐξαφανῐ́ζετε | ἐξαφανῐζόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐξαφανῐ́ζομαι | ἐξαφανῐ́ζῃ, ἐξαφανῐ́ζει |
ἐξαφανῐ́ζεται | ἐξαφανῐ́ζεσθον | ἐξαφανῐ́ζεσθον | ἐξαφανῐζόμεθᾰ | ἐξαφανῐ́ζεσθε | ἐξαφανῐ́ζονται | ||||
subjunctive | ἐξαφανῐ́ζωμαι | ἐξαφανῐ́ζῃ | ἐξαφανῐ́ζηται | ἐξαφανῐ́ζησθον | ἐξαφανῐ́ζησθον | ἐξαφανῐζώμεθᾰ | ἐξαφανῐ́ζησθε | ἐξαφανῐ́ζωνται | |||||
optative | ἐξαφανῐζοίμην | ἐξαφανῐ́ζοιο | ἐξαφανῐ́ζοιτο | ἐξαφανῐ́ζοισθον | ἐξαφανῐζοίσθην | ἐξαφανῐζοίμεθᾰ | ἐξαφανῐ́ζοισθε | ἐξαφανῐ́ζοιντο | |||||
imperative | ἐξαφανῐ́ζου | ἐξαφανῐζέσθω | ἐξαφανῐ́ζεσθον | ἐξαφανῐζέσθων | ἐξαφανῐ́ζεσθε | ἐξαφανῐζέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐξαφανῐ́ζειν | ἐξαφανῐ́ζεσθαι | |||||||||||
participle | m | ἐξαφανῐ́ζων | ἐξαφανῐζόμενος | ||||||||||
f | ἐξαφανῐ́ζουσᾰ | ἐξαφανῐζομένη | |||||||||||
n | ἐξαφανῐ́ζον | ἐξαφανῐζόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐξηφάνῐζον, ἐξηφανῐζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξηφάνῐζον | ἐξηφάνῐζες | ἐξηφάνῐζε(ν) | ἐξηφανῐ́ζετον | ἐξηφανῐζέτην | ἐξηφανῐ́ζομεν | ἐξηφανῐ́ζετε | ἐξηφάνῐζον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐξηφανῐζόμην | ἐξηφανῐ́ζου | ἐξηφανῐ́ζετο | ἐξηφανῐ́ζεσθον | ἐξηφανῐζέσθην | ἐξηφανῐζόμεθᾰ | ἐξηφανῐ́ζεσθε | ἐξηφανῐ́ζοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐξαφανῐέω, ἐξαφανῐέομαι, ἐξαφανῐσθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξαφανῐέω | ἐξαφανῐέεις | ἐξαφανῐέει | ἐξαφανῐέετον | ἐξαφανῐέετον | ἐξαφανῐέομεν | ἐξαφανῐέετε | ἐξαφανῐέουσῐ(ν) | ||||
optative | ἐξαφανῐέοιμῐ | ἐξαφανῐέοις | ἐξαφανῐέοι | ἐξαφανῐέοιτον | ἐξαφανῐεοίτην | ἐξαφανῐέοιμεν | ἐξαφανῐέοιτε | ἐξαφανῐέοιεν | |||||
middle | indicative | ἐξαφανῐέομαι | ἐξαφανῐέῃ, ἐξαφανῐέει |
ἐξαφανῐέεται | ἐξαφανῐέεσθον | ἐξαφανῐέεσθον | ἐξαφανῐεόμεθᾰ | ἐξαφανῐέεσθε | ἐξαφανῐέονται | ||||
optative | ἐξαφανῐεοίμην | ἐξαφανῐέοιο | ἐξαφανῐέοιτο | ἐξαφανῐέοισθον | ἐξαφανῐεοίσθην | ἐξαφανῐεοίμεθᾰ | ἐξαφανῐέοισθε | ἐξαφανῐέοιντο | |||||
passive | indicative | ἐξαφανῐσθήσομαι | ἐξαφανῐσθήσῃ | ἐξαφανῐσθήσεται | ἐξαφανῐσθήσεσθον | ἐξαφανῐσθήσεσθον | ἐξαφανῐσθησόμεθᾰ | ἐξαφανῐσθήσεσθε | ἐξαφανῐσθήσονται | ||||
optative | ἐξαφανῐσθησοίμην | ἐξαφανῐσθήσοιο | ἐξαφανῐσθήσοιτο | ἐξαφανῐσθήσοισθον | ἐξαφανῐσθησοίσθην | ἐξαφανῐσθησοίμεθᾰ | ἐξαφανῐσθήσοισθε | ἐξαφανῐσθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐξαφανῐέειν | ἐξαφανῐέεσθαι | ἐξαφανῐσθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἐξαφανῐέων | ἐξαφανῐεόμενος | ἐξαφανῐσθησόμενος | |||||||||
f | ἐξαφανῐέουσᾰ | ἐξαφανῐεομένη | ἐξαφανῐσθησομένη | ||||||||||
n | ἐξαφανῐέον | ἐξαφανῐεόμενον | ἐξαφανῐσθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ἐξαφανῐῶ, ἐξαφανῐοῦμαι, ἐξαφανῐσθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξαφανῐῶ | ἐξαφανῐεῖς | ἐξαφανῐεῖ | ἐξαφανῐεῖτον | ἐξαφανῐεῖτον | ἐξαφανῐοῦμεν | ἐξαφανῐεῖτε | ἐξαφανῐοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ἐξαφανῐοίην, ἐξαφανῐοῖμῐ |
ἐξαφανῐοίης, ἐξαφανῐοῖς |
ἐξαφανῐοίη, ἐξαφανῐοῖ |
ἐξαφανῐοῖτον, ἐξαφανῐοίητον |
ἐξαφανῐοίτην, ἐξαφανῐοιήτην |
ἐξαφανῐοῖμεν, ἐξαφανῐοίημεν |
ἐξαφανῐοῖτε, ἐξαφανῐοίητε |
ἐξαφανῐοῖεν, ἐξαφανῐοίησᾰν | |||||
middle | indicative | ἐξαφανῐοῦμαι | ἐξαφανῐῇ | ἐξαφανῐεῖται | ἐξαφανῐεῖσθον | ἐξαφανῐεῖσθον | ἐξαφανῐούμεθᾰ | ἐξαφανῐεῖσθε | ἐξαφανῐοῦνται | ||||
optative | ἐξαφανῐοίμην | ἐξαφανῐοῖο | ἐξαφανῐοῖτο | ἐξαφανῐοῖσθον | ἐξαφανῐοίσθην | ἐξαφανῐοίμεθᾰ | ἐξαφανῐοῖσθε | ἐξαφανῐοῖντο | |||||
passive | indicative | ἐξαφανῐσθήσομαι | ἐξαφανῐσθήσῃ | ἐξαφανῐσθήσεται | ἐξαφανῐσθήσεσθον | ἐξαφανῐσθήσεσθον | ἐξαφανῐσθησόμεθᾰ | ἐξαφανῐσθήσεσθε | ἐξαφανῐσθήσονται | ||||
optative | ἐξαφανῐσθησοίμην | ἐξαφανῐσθήσοιο | ἐξαφανῐσθήσοιτο | ἐξαφανῐσθήσοισθον | ἐξαφανῐσθησοίσθην | ἐξαφανῐσθησοίμεθᾰ | ἐξαφανῐσθήσοισθε | ἐξαφανῐσθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐξαφανῐεῖν | ἐξαφανῐεῖσθαι | ἐξαφανῐσθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ἐξαφανῐῶν | ἐξαφανῐούμενος | ἐξαφανῐσθησόμενος | |||||||||
f | ἐξαφανῐοῦσᾰ | ἐξαφανῐουμένη | ἐξαφανῐσθησομένη | ||||||||||
n | ἐξαφανῐοῦν | ἐξαφανῐούμενον | ἐξαφανῐσθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐξηφάνῐσᾰ, ἐξηφανῐσᾰ́μην, ἐξηφανῐ́σθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξηφάνῐσᾰ | ἐξηφάνῐσᾰς | ἐξηφάνῐσε(ν) | ἐξηφανῐ́σᾰτον | ἐξηφανῐσᾰ́την | ἐξηφανῐ́σᾰμεν | ἐξηφανῐ́σᾰτε | ἐξηφάνῐσᾰν | ||||
subjunctive | ἐξαφανῐ́σω | ἐξαφανῐ́σῃς | ἐξαφανῐ́σῃ | ἐξαφανῐ́σητον | ἐξαφανῐ́σητον | ἐξαφανῐ́σωμεν | ἐξαφανῐ́σητε | ἐξαφανῐ́σωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐξαφανῐ́σαιμῐ | ἐξαφανῐ́σειᾰς, ἐξαφανῐ́σαις |
ἐξαφανῐ́σειε(ν), ἐξαφανῐ́σαι |
ἐξαφανῐ́σαιτον | ἐξαφανῐσαίτην | ἐξαφανῐ́σαιμεν | ἐξαφανῐ́σαιτε | ἐξαφανῐ́σειᾰν, ἐξαφανῐ́σαιεν | |||||
imperative | ἐξαφάνῐσον | ἐξαφανῐσᾰ́τω | ἐξαφανῐ́σᾰτον | ἐξαφανῐσᾰ́των | ἐξαφανῐ́σᾰτε | ἐξαφανῐσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐξηφανῐσᾰ́μην | ἐξηφανῐ́σω | ἐξηφανῐ́σᾰτο | ἐξηφανῐ́σᾰσθον | ἐξηφανῐσᾰ́σθην | ἐξηφανῐσᾰ́μεθᾰ | ἐξηφανῐ́σᾰσθε | ἐξηφανῐ́σᾰντο | ||||
subjunctive | ἐξαφανῐ́σωμαι | ἐξαφανῐ́σῃ | ἐξαφανῐ́σηται | ἐξαφανῐ́σησθον | ἐξαφανῐ́σησθον | ἐξαφανῐσώμεθᾰ | ἐξαφανῐ́σησθε | ἐξαφανῐ́σωνται | |||||
optative | ἐξαφανῐσαίμην | ἐξαφανῐ́σαιο | ἐξαφανῐ́σαιτο | ἐξαφανῐ́σαισθον | ἐξαφανῐσαίσθην | ἐξαφανῐσαίμεθᾰ | ἐξαφανῐ́σαισθε | ἐξαφανῐ́σαιντο | |||||
imperative | ἐξαφάνῐσαι | ἐξαφανῐσᾰ́σθω | ἐξαφανῐ́σᾰσθον | ἐξαφανῐσᾰ́σθων | ἐξαφανῐ́σᾰσθε | ἐξαφανῐσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐξηφανῐ́σθην | ἐξηφανῐ́σθης | ἐξηφανῐ́σθη | ἐξηφανῐ́σθητον | ἐξηφανῐσθήτην | ἐξηφανῐ́σθημεν | ἐξηφανῐ́σθητε | ἐξηφανῐ́σθησᾰν | ||||
subjunctive | ἐξαφανῐσθῶ | ἐξαφανῐσθῇς | ἐξαφανῐσθῇ | ἐξαφανῐσθῆτον | ἐξαφανῐσθῆτον | ἐξαφανῐσθῶμεν | ἐξαφανῐσθῆτε | ἐξαφανῐσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ἐξαφανῐσθείην | ἐξαφανῐσθείης | ἐξαφανῐσθείη | ἐξαφανῐσθεῖτον, ἐξαφανῐσθείητον |
ἐξαφανῐσθείτην, ἐξαφανῐσθειήτην |
ἐξαφανῐσθεῖμεν, ἐξαφανῐσθείημεν |
ἐξαφανῐσθεῖτε, ἐξαφανῐσθείητε |
ἐξαφανῐσθεῖεν, ἐξαφανῐσθείησᾰν | |||||
imperative | ἐξαφανῐ́σθητῐ | ἐξαφανῐσθήτω | ἐξαφανῐ́σθητον | ἐξαφανῐσθήτων | ἐξαφανῐ́σθητε | ἐξαφανῐσθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ἐξαφανῐ́σαι | ἐξαφανῐ́σᾰσθαι | ἐξαφανῐσθῆναι | ||||||||||
participle | m | ἐξαφανῐ́σᾱς | ἐξαφανῐσᾰ́μενος | ἐξαφανῐσθείς | |||||||||
f | ἐξαφανῐ́σᾱσᾰ | ἐξαφανῐσᾰμένη | ἐξαφανῐσθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ἐξαφανῐ́σᾰν | ἐξαφανῐσᾰ́μενον | ἐξαφανῐσθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ἐξηφάνῐκᾰ, ἐξηφάνῐσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξηφάνῐκᾰ | ἐξηφάνῐκᾰς | ἐξηφάνῐκε(ν) | ἐξηφανῐ́κᾰτον | ἐξηφανῐ́κᾰτον | ἐξηφανῐ́κᾰμεν | ἐξηφανῐ́κᾰτε | ἐξηφανῐ́κᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ἐξηφανῐ́κω | ἐξηφανῐ́κῃς | ἐξηφανῐ́κῃ | ἐξηφανῐ́κητον | ἐξηφανῐ́κητον | ἐξηφανῐ́κωμεν | ἐξηφανῐ́κητε | ἐξηφανῐ́κωσῐ(ν) | |||||
optative | ἐξηφανῐ́κοιμῐ, ἐξηφανῐκοίην |
ἐξηφανῐ́κοις, ἐξηφανῐκοίης |
ἐξηφανῐ́κοι, ἐξηφανῐκοίη |
ἐξηφανῐ́κοιτον | ἐξηφανῐκοίτην | ἐξηφανῐ́κοιμεν | ἐξηφανῐ́κοιτε | ἐξηφανῐ́κοιεν | |||||
imperative | ἐξηφάνῐκε | ἐξηφανῐκέτω | ἐξηφανῐ́κετον | ἐξηφανῐκέτων | ἐξηφανῐ́κετε | ἐξηφανῐκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | ἐξηφάνῐσμαι | ἐξηφάνῐσαι | ἐξηφάνῐσται | ἐξηφάνῐσθον | ἐξηφάνῐσθον | ἐξηφανῐ́σμεθᾰ | ἐξηφάνῐσθε | ἐξηφανῐ́δᾰται | ||||
subjunctive | ἐξηφανῐσμένος ὦ | ἐξηφανῐσμένος ᾖς | ἐξηφανῐσμένος ᾖ | ἐξηφανῐσμένω ἦτον | ἐξηφανῐσμένω ἦτον | ἐξηφανῐσμένοι ὦμεν | ἐξηφανῐσμένοι ἦτε | ἐξηφανῐσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ἐξηφανῐσμένος εἴην | ἐξηφανῐσμένος εἴης | ἐξηφανῐσμένος εἴη | ἐξηφανῐσμένοι εἴητον/εἶτον | ἐξηφανῐσμένω εἰήτην/εἴτην | ἐξηφανῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ἐξηφανῐσμένοι εἴητε/εἶτε | ἐξηφανῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ἐξηφάνῐσο | ἐξηφανῐ́σθω | ἐξηφάνῐσθον | ἐξηφανῐ́σθων | ἐξηφάνῐσθε | ἐξηφανῐ́σθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ἐξηφανῐκέναι | ἐξηφανῐ́σθαι | |||||||||||
participle | m | ἐξηφανῐκώς | ἐξηφανῐσμένος | ||||||||||
f | ἐξηφανῐκυῖᾰ | ἐξηφανῐσμένη | |||||||||||
n | ἐξηφανῐκός | ἐξηφανῐσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐξηφανῐ́κειν, ἐξηφανῐ́σμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐξηφανῐ́κειν, ἐξηφανῐ́κη |
ἐξηφανῐ́κεις, ἐξηφανῐ́κης |
ἐξηφανῐ́κει(ν) | ἐξηφανῐ́κετον | ἐξηφανῐκέτην | ἐξηφανῐ́κεμεν | ἐξηφανῐ́κετε | ἐξηφανῐ́κεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐξηφανῐ́σμην | ἐξηφάνῐσο | ἐξηφάνῐστο | ἐξηφάνῐσθον | ἐξηφανῐ́σθην | ἐξηφανῐ́σμεθᾰ | ἐξηφάνῐσθε | ἐξηφανῐ́δᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Further reading
- ἐξαφανίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ἐξαφανίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.