ἀπόγειος

Ancient Greek

From ἀπό (apó, “away”) +‎ γῆ (gê, “Earth”) +‎ -ιος (-ios).

ᾰ̓πόγειος • (apógeios) m or f (neuter ᾰ̓πόγειον); second declension

Second declension of ᾰ̓πόγειος; ᾰ̓πόγειον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓πόγειος apógeios	ᾰ̓πόγειον apógeion	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πόγειοι apógeioi	ᾰ̓πόγειᾰ apógeia
Genitive	ᾰ̓πογείου apogeíou	ᾰ̓πογείου apogeíou	ᾰ̓πογείοιν apogeíoin	ᾰ̓πογείοιν apogeíoin	ᾰ̓πογείων apogeíōn	ᾰ̓πογείων apogeíōn
Dative	ᾰ̓πογείῳ apogeíōi	ᾰ̓πογείῳ apogeíōi	ᾰ̓πογείοιν apogeíoin	ᾰ̓πογείοιν apogeíoin	ᾰ̓πογείοις apogeíois	ᾰ̓πογείοις apogeíois
Accusative	ᾰ̓πόγειον apógeion	ᾰ̓πόγειον apógeion	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πογείους apogeíous	ᾰ̓πόγειᾰ apógeia
Vocative	ᾰ̓πόγειε apógeie	ᾰ̓πόγειον apógeion	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πογείω apogeíō	ᾰ̓πόγειοι apógeioi	ᾰ̓πόγειᾰ apógeia
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓πογείως apogeíōs		ᾰ̓πογειότερος apogeióteros		ᾰ̓πογειότᾰτος apogeiótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.