ἀμίαντος

See also: αμίαντος

Ancient Greek

From ἀ- (a-, privative alpha) +‎ μιαίνω (miaínō, “stain, defile”) +‎ -τος (-tos).

ᾰ̓μῐ́ᾰντος • (amíantos) m, f (neuter ᾰ̓μῐ́ᾰντον); second declension

Second declension of ᾰ̓μῐ́ᾰντος; ᾰ̓μῐ́ᾰντον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓μῐ́ᾰντος amíantos	ᾰ̓μῐ́ᾰντον amíanton	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐ́ᾰντοι amíantoi	ᾰ̓μῐ́ᾰντᾰ amíanta
Genitive	ᾰ̓μῐᾰ́ντου amiántou	ᾰ̓μῐᾰ́ντου amiántou	ᾰ̓μῐᾰ́ντοιν amiántoin	ᾰ̓μῐᾰ́ντοιν amiántoin	ᾰ̓μῐᾰ́ντων amiántōn	ᾰ̓μῐᾰ́ντων amiántōn
Dative	ᾰ̓μῐᾰ́ντῳ amiántōi	ᾰ̓μῐᾰ́ντῳ amiántōi	ᾰ̓μῐᾰ́ντοιν amiántoin	ᾰ̓μῐᾰ́ντοιν amiántoin	ᾰ̓μῐᾰ́ντοις amiántois	ᾰ̓μῐᾰ́ντοις amiántois
Accusative	ᾰ̓μῐ́ᾰντον amíanton	ᾰ̓μῐ́ᾰντον amíanton	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐᾰ́ντους amiántous	ᾰ̓μῐ́ᾰντᾰ amíanta
Vocative	ᾰ̓μῐ́ᾰντε amíante	ᾰ̓μῐ́ᾰντον amíanton	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐᾰ́ντω amiántō	ᾰ̓μῐ́ᾰντοι amíantoi	ᾰ̓μῐ́ᾰντᾰ amíanta
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓μῐᾰ́ντως amiántōs		ᾰ̓μῐᾰντότερος amiantóteros		ᾰ̓μῐᾰντότᾰτος amiantótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.