เลื้อย

เลื้อย • (lʉ́ai) (abstract noun การเลื้อย)

1. (of reptiles, insects, plants, vines, etc) to creep; to climb; to crawl.
   • สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ (2000) ประชุมโคลงโลกนิติ (in Thai), Bangkok: สถาบันภาษาไทย, กรมวิชาการ, กระทรวงศึกษาธิการ, →ISBN, page 92

     นาคีมีพิษเพี้ยง สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า อวดอ้างฤทธี

     naa-kii mii pít píiang · sù-rí-yoo · lʉ́ai bɔ̀ɔ tam dee-choo · chɛ̂m-cháa · pít nɔ́ɔi yìng-yoo-sǒo · má-lɛɛng bpɔ̀ng · chuu dtɛ̀ɛ hǎang eeng âa · ùuat âang rít-tii

     A nāga possesses venom [so great] as the sun, [yet] it slithers slowly without making [known] its power. A scorpion, so proud of its little venom, raises its tail itself as if to show off its might.

2. (slang, humorous) to perform a body wave dance.