ชื่อสกุล
Thai
Etymology
From ชื่อ (chʉ̂ʉ, “name”) + สกุล (sà-gun, “family”); perhaps calque of English family name.
Probably first used on 22 March 2455 BE (1913 CE), when the Family Names Act 1913 (พระราชบัญญัติขนานนามสกุล พระพุทธศักราช ๒๔๕๖) was promulgated.
Pronunciation
| Orthographic | ชื่อสกุล d͡ʑ ụ̄ ˋ ɒ s k u l | |
| Phonemic | ชื่อ-สะ-กุน d͡ʑ ụ̄ ˋ ɒ – s a – k u n | |
| Romanization | Paiboon | chʉ̂ʉ-sà-gun |
| Royal Institute | chue-sa-kun | |
| (standard) IPA(key) | /t͡ɕʰɯː˥˩.sa˨˩.kun˧/ | |
Noun
- (formal) family name.
- 1976, พระราชบัญญัติให้ใช้บทบัญญัติบรรพ ๕ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ. ๒๕๑๙:
- มาตรา ๑๕๖๑ บุตรมีสิทธิใช้ชื่อสกุลของบิดา ในกรณีที่บิดาไม่ปรากฏ บุตรมีสิทธิใช้ชื่อสกุลของมารดา
- mâat-dtraa nʉ̀ng pan hâa rɔ́ɔi hòk-sìp èt bùt mii sìt-tí chái chʉ̂ʉ-sà-gun kɔ̌ɔng bì-daa nai gà-rá-nii tîi bì-daa mâi bpraa-gòt bùt mii sìt-tí chái chʉ̂ʉ-sà-gun kɔ̌ɔng maan-daa
- Section 1561 A child shall be entitled to use the family name of its father. In case the father is not known, the child shall be entitled to use the family name of its mother.
- 1976, พระราชบัญญัติให้ใช้บทบัญญัติบรรพ ๕ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ที่ได้ตรวจชำระใหม่ พ.ศ. ๒๕๑๙:
Related terms
Related terms
- ชื่อกลาง (“middle name”)
- ชื่อต้น (“first name”)
- ชื่อตัว (“given name”)
- ชื่อบุคคล (“personal name”)
- ชื่อย่อ (“initials”)
- ชื่อรอง (“middle name”)
- ชื่อเล่น (chʉ̂ʉ-lên, “nickname”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.