ชัง

From Proto-Tai *ɟaŋᴬ (“to hate”). Compare Lao ຊັງ (sang), Northern Thai ᨩᩢ᩠ᨦ, Lü ᦋᧂ (tsang), Shan ၸင်း (tsáng), Zhuang caengz.

ชัง • (chang) (abstract noun การชัง or ความชัง)

1. to dislike; to hate.
   • เจ้าฟ้าธรรมธิเบศไชยเชษฐ์สุริยวงศ์, เพลงยาวบางบท:

     ขาวสุดพุดจีบจีน เจ้ามีสีนพี่มีศักดิ์ ทั้งวังเขาชังนัก แต่พี่รักเจ้าคนเดียว

     kǎao sùt pút-jìip jiin · jâo mii sǐin pîi mii sàk · táng wang kǎo chang nák · dtɛ̀ɛ pîi rák jâo kon diao

     My Whitest Chinese Rosebay, you are of wealth, I am of worth. Though you are despised by the people throughout the palace, I shall be the only one who loves you.

   • 1821, พระสุนทรโวหาร (ภู่), พระอภัยมณี, ตอน ๒๕ สุดสาครเข้าเมืองการะเวก:

     แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี

     mɛ́ɛn krai rák rák mâng chang chang dtɔ̀ɔp · hâi rɔ̂ɔp-kɔ̂ɔp kít-àan ná lǎan nǎa · rúu sìng rai mâi sûu rúu wí-chaa · rúu rák-sǎa dtuua rɔ̂ɔt bpen yɔ̂ɔt dii

     If anyone loves you, just love him in return; but if he hates you, then hate him in return. My nephew, exercise your judgment with care. No knowledge surpasses academic knowledge, but knowledge of how to save yourself is the most excellent.