स्वाद

See also: स्वेद

Bhojpuri

स्वाद (svād) m (Kaithi 𑂮𑂹𑂫𑂰𑂠)

स्वाद • (svād) m (Urdu spelling سواد‎)

From Proto-Indo-Aryan *swaHdás, from Proto-Indo-Iranian *swaHdás, from Proto-Indo-European *sweh₂d-ós. Cognate with Baluchi [script needed] (xwā, “salt”).

स्वाद • (svāda) m

Masculine a-stem declension of स्वाद (svāda)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	स्वादः svādaḥ	स्वादौ svādau	स्वादाः / स्वादासः¹ svādāḥ / svādāsaḥ¹
Vocative	स्वाद svāda	स्वादौ svādau	स्वादाः / स्वादासः¹ svādāḥ / svādāsaḥ¹
Accusative	स्वादम् svādam	स्वादौ svādau	स्वादान् svādān
Instrumental	स्वादेन svādena	स्वादाभ्याम् svādābhyām	स्वादैः / स्वादेभिः¹ svādaiḥ / svādebhiḥ¹
Dative	स्वादाय svādāya	स्वादाभ्याम् svādābhyām	स्वादेभ्यः svādebhyaḥ
Ablative	स्वादात् svādāt	स्वादाभ्याम् svādābhyām	स्वादेभ्यः svādebhyaḥ
Genitive	स्वादस्य svādasya	स्वादयोः svādayoḥ	स्वादानाम् svādānām
Locative	स्वादे svāde	स्वादयोः svādayoḥ	स्वादेषु svādeṣu
Notes	¹Vedic

Monier Williams (1899), “स्वाद”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1279.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.