स्तायु
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *taHyúṣ, from Proto-Indo-Iranian *taHyúš, from Proto-Indo-European *teh₂y- (“to steal”). Variant of तायु (tāyú).
Declension
| Masculine u-stem declension of स्तायु (stāyú) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | स्तायुः stāyúḥ |
स्तायू stāyū́ |
स्तायवः stāyávaḥ |
| Vocative | स्तायो stā́yo |
स्तायू stā́yū |
स्तायवः stā́yavaḥ |
| Accusative | स्तायुम् stāyúm |
स्तायू stāyū́ |
स्तायून् stāyū́n |
| Instrumental | स्तायुना / स्ताय्वा¹ stāyúnā / stāyvā̀¹ |
स्तायुभ्याम् stāyúbhyām |
स्तायुभिः stāyúbhiḥ |
| Dative | स्तायवे / स्ताय्वे² stāyáve / stāyvè² |
स्तायुभ्याम् stāyúbhyām |
स्तायुभ्यः stāyúbhyaḥ |
| Ablative | स्तायोः / स्ताय्वः² stāyóḥ / stāyvàḥ² |
स्तायुभ्याम् stāyúbhyām |
स्तायुभ्यः stāyúbhyaḥ |
| Genitive | स्तायोः / स्ताय्वः² stāyóḥ / stāyvàḥ² |
स्ताय्वोः stāyvóḥ |
स्तायूनाम् stāyūnā́m |
| Locative | स्तायौ stāyaú |
स्ताय्वोः stāyvóḥ |
स्तायुषु stāyúṣu |
| Notes |
| ||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.