هجران

Borrowed from Arabic هِجْرَان‎ (hijrān), from the root ه ج ر‎ (h-j-r).

• (Classical Persian) IPA^(key): /hid͡ʒˈɾɒːn/
• (Iranian Persian) IPA^(key): [hed͡ʒˈɾɒn]

هجران • (hejrân)

1. (poetic) a separation or remoteness from one's friend, beloved, or homeland

   ‏غم هجران‎

   ğam-e hejrân

   Grief for being away from one's friend, beloved, or homeland

   • 18th century, Hatef Esfehani

     ‏کجایی در شب هجران که زاری‌های من بینی؟
     چو شمع از چشم گریان اشک‌باری‌های من بینی؟‎‎

     kojâyi dar šab-e hejrân ke zâri-hâ-ye man bini?
     čo šam' az čašm-e geryân ašk-bâri-hâ-ye man bini?

     (please add an English translation of this usage example)