عفر

Arabic

Etymology 1

From the root ع ف ر‎ (ʿ-f-r).

Noun

عَفَر • (ʿafar) m (plural أَعْفَار‎ (ʾaʿfār))

dust, grime, ash

Declension

Declension of noun عَفَر (ʿafar)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	عَفَر ʿafar	الْعَفَر‎ al-ʿafar	عَفَر ʿafar
Nominative	عَفَرٌ ʿafarun	الْعَفَرُ‎ al-ʿafaru	عَفَرُ ʿafaru
Accusative	عَفَرًا‎ ʿafaran	الْعَفَرَ‎ al-ʿafara	عَفَرَ ʿafara
Genitive	عَفَرٍ ʿafarin	الْعَفَرِ‎ al-ʿafari	عَفَرِ ʿafari
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	عَفَرَيْن‎ ʿafarayn	الْعَفَرَيْن‎ al-ʿafarayn	عَفَرَيْ‎ ʿafaray
Nominative	عَفَرَانِ‎ ʿafarāni	الْعَفَرَانِ‎ al-ʿafarāni	عَفَرَا‎ ʿafarā
Accusative	عَفَرَيْنِ‎ ʿafarayni	الْعَفَرَيْنِ‎ al-ʿafarayni	عَفَرَيْ‎ ʿafaray
Genitive	عَفَرَيْنِ‎ ʿafarayni	الْعَفَرَيْنِ‎ al-ʿafarayni	عَفَرَيْ‎ ʿafaray
Plural	basic broken plural triptote
Plural	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَعْفَار‎ ʾaʿfār	الْأَعْفَار‎ al-ʾaʿfār	أَعْفَار‎ ʾaʿfār
Nominative	أَعْفَارٌ‎ ʾaʿfārun	الْأَعْفَارُ‎ al-ʾaʿfāru	أَعْفَارُ‎ ʾaʿfāru
Accusative	أَعْفَارًا‎ ʾaʿfāran	الْأَعْفَارَ‎ al-ʾaʿfāra	أَعْفَارَ‎ ʾaʿfāra
Genitive	أَعْفَارٍ‎ ʾaʿfārin	الْأَعْفَارِ‎ al-ʾaʿfāri	أَعْفَارِ‎ ʾaʿfāri

Verb

عَفَرَ • (ʿafara) I, non-past يَعْفِرُ‎‎ (yaʿfiru)

to cover with dust, to soot, to wallow in dust

Conjugation

Conjugation of

عَفَرَ

(form-I sound, verbal noun عَفْر)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					عَفْر ʿafr
active participle اِسْم الْفَاعِل					عَافِر‎ ʿāfir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مَعْفُور‎ maʿfūr
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	عَفَرْتُ‎ ʿafartu	عَفَرْتَ‎ ʿafarta	عَفَرَ ʿafara	عَفَرْتُمَا‎ ʿafartumā	عَفَرَا‎ ʿafarā	عَفَرْنَا‎ ʿafarnā	عَفَرْتُمْ‎ ʿafartum	عَفَرُوا‎ ʿafarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	عَفَرْتُ‎ ʿafartu	عَفَرْتِ‎ ʿafarti	عَفَرَتْ‎ ʿafarat	عَفَرْتُمَا‎ ʿafartumā	عَفَرَتَا‎ ʿafaratā	عَفَرْنَا‎ ʿafarnā	عَفَرْتُنَّ‎ ʿafartunna	عَفَرْنَ‎ ʿafarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أَعْفِرُ‎ ʾaʿfiru	تَعْفِرُ‎ taʿfiru	يَعْفِرُ‎ yaʿfiru	تَعْفِرَانِ‎ taʿfirāni	يَعْفِرَانِ‎ yaʿfirāni	نَعْفِرُ‎ naʿfiru	تَعْفِرُونَ‎ taʿfirūna	يَعْفِرُونَ‎ yaʿfirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أَعْفِرُ‎ ʾaʿfiru	تَعْفِرِينَ‎ taʿfirīna	تَعْفِرُ‎ taʿfiru	تَعْفِرَانِ‎ taʿfirāni	تَعْفِرَانِ‎ taʿfirāni	نَعْفِرُ‎ naʿfiru	تَعْفِرْنَ‎ taʿfirna	يَعْفِرْنَ‎ yaʿfirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَعْفِرَ‎ ʾaʿfira	تَعْفِرَ‎ taʿfira	يَعْفِرَ‎ yaʿfira	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	يَعْفِرَا‎ yaʿfirā	نَعْفِرَ‎ naʿfira	تَعْفِرُوا‎ taʿfirū	يَعْفِرُوا‎ yaʿfirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أَعْفِرَ‎ ʾaʿfira	تَعْفِرِي‎ taʿfirī	تَعْفِرَ‎ taʿfira	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	نَعْفِرَ‎ naʿfira	تَعْفِرْنَ‎ taʿfirna	يَعْفِرْنَ‎ yaʿfirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَعْفِرْ‎ ʾaʿfir	تَعْفِرْ‎ taʿfir	يَعْفِرْ‎ yaʿfir	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	يَعْفِرَا‎ yaʿfirā	نَعْفِرْ‎ naʿfir	تَعْفِرُوا‎ taʿfirū	يَعْفِرُوا‎ yaʿfirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أَعْفِرْ‎ ʾaʿfir	تَعْفِرِي‎ taʿfirī	تَعْفِرْ‎ taʿfir	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	تَعْفِرَا‎ taʿfirā	نَعْفِرْ‎ naʿfir	تَعْفِرْنَ‎ taʿfirna	يَعْفِرْنَ‎ yaʿfirna
imperative الْأَمْر	m		اِعْفِرْ‎ iʿfir		اِعْفِرَا‎ iʿfirā			اِعْفِرُوا‎ iʿfirū
imperative الْأَمْر	f		اِعْفِرِي‎ iʿfirī		اِعْفِرَا‎ iʿfirā			اِعْفِرْنَ‎ iʿfirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	عُفِرْتُ‎ ʿufirtu	عُفِرْتَ‎ ʿufirta	عُفِرَ ʿufira	عُفِرْتُمَا‎ ʿufirtumā	عُفِرَا‎ ʿufirā	عُفِرْنَا‎ ʿufirnā	عُفِرْتُمْ‎ ʿufirtum	عُفِرُوا‎ ʿufirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	عُفِرْتُ‎ ʿufirtu	عُفِرْتِ‎ ʿufirti	عُفِرَتْ‎ ʿufirat	عُفِرْتُمَا‎ ʿufirtumā	عُفِرَتَا‎ ʿufiratā	عُفِرْنَا‎ ʿufirnā	عُفِرْتُنَّ‎ ʿufirtunna	عُفِرْنَ‎ ʿufirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُعْفَرُ‎ ʾuʿfaru	تُعْفَرُ‎ tuʿfaru	يُعْفَرُ‎ yuʿfaru	تُعْفَرَانِ‎ tuʿfarāni	يُعْفَرَانِ‎ yuʿfarāni	نُعْفَرُ‎ nuʿfaru	تُعْفَرُونَ‎ tuʿfarūna	يُعْفَرُونَ‎ yuʿfarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُعْفَرُ‎ ʾuʿfaru	تُعْفَرِينَ‎ tuʿfarīna	تُعْفَرُ‎ tuʿfaru	تُعْفَرَانِ‎ tuʿfarāni	تُعْفَرَانِ‎ tuʿfarāni	نُعْفَرُ‎ nuʿfaru	تُعْفَرْنَ‎ tuʿfarna	يُعْفَرْنَ‎ yuʿfarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُعْفَرَ‎ ʾuʿfara	تُعْفَرَ‎ tuʿfara	يُعْفَرَ‎ yuʿfara	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	يُعْفَرَا‎ yuʿfarā	نُعْفَرَ‎ nuʿfara	تُعْفَرُوا‎ tuʿfarū	يُعْفَرُوا‎ yuʿfarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُعْفَرَ‎ ʾuʿfara	تُعْفَرِي‎ tuʿfarī	تُعْفَرَ‎ tuʿfara	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	نُعْفَرَ‎ nuʿfara	تُعْفَرْنَ‎ tuʿfarna	يُعْفَرْنَ‎ yuʿfarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُعْفَرْ‎ ʾuʿfar	تُعْفَرْ‎ tuʿfar	يُعْفَرْ‎ yuʿfar	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	يُعْفَرَا‎ yuʿfarā	نُعْفَرْ‎ nuʿfar	تُعْفَرُوا‎ tuʿfarū	يُعْفَرُوا‎ yuʿfarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُعْفَرْ‎ ʾuʿfar	تُعْفَرِي‎ tuʿfarī	تُعْفَرْ‎ tuʿfar	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	تُعْفَرَا‎ tuʿfarā	نُعْفَرْ‎ nuʿfar	تُعْفَرْنَ‎ tuʿfarna	يُعْفَرْنَ‎ yuʿfarna

Verb

عَفَّرَ • (ʿaffara) II, non-past يُعَفِّرُ‎‎ (yuʿaffiru)

synonym of عَفَرَ (ʿafara)
to make ash-gray
to pick together, to glean

Conjugation

Conjugation of

عَفَّرَ

(form-II sound)

active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
verbal noun الْمَصْدَر					تَعْفِير‎ taʿfīr
active participle اِسْم الْفَاعِل					مُعَفِّر‎ muʿaffir
passive participle اِسْم الْمَفْعُول					مُعَفَّر‎ muʿaffar
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	عَفَّرْتُ‎ ʿaffartu	عَفَّرْتَ‎ ʿaffarta	عَفَّرَ ʿaffara	عَفَّرْتُمَا‎ ʿaffartumā	عَفَّرَا‎ ʿaffarā	عَفَّرْنَا‎ ʿaffarnā	عَفَّرْتُمْ‎ ʿaffartum	عَفَّرُوا‎ ʿaffarū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	عَفَّرْتُ‎ ʿaffartu	عَفَّرْتِ‎ ʿaffarti	عَفَّرَتْ‎ ʿaffarat	عَفَّرْتُمَا‎ ʿaffartumā	عَفَّرَتَا‎ ʿaffaratā	عَفَّرْنَا‎ ʿaffarnā	عَفَّرْتُنَّ‎ ʿaffartunna	عَفَّرْنَ‎ ʿaffarna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُعَفِّرُ‎ ʾuʿaffiru	تُعَفِّرُ‎ tuʿaffiru	يُعَفِّرُ‎ yuʿaffiru	تُعَفِّرَانِ‎ tuʿaffirāni	يُعَفِّرَانِ‎ yuʿaffirāni	نُعَفِّرُ‎ nuʿaffiru	تُعَفِّرُونَ‎ tuʿaffirūna	يُعَفِّرُونَ‎ yuʿaffirūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُعَفِّرُ‎ ʾuʿaffiru	تُعَفِّرِينَ‎ tuʿaffirīna	تُعَفِّرُ‎ tuʿaffiru	تُعَفِّرَانِ‎ tuʿaffirāni	تُعَفِّرَانِ‎ tuʿaffirāni	نُعَفِّرُ‎ nuʿaffiru	تُعَفِّرْنَ‎ tuʿaffirna	يُعَفِّرْنَ‎ yuʿaffirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُعَفِّرَ‎ ʾuʿaffira	تُعَفِّرَ‎ tuʿaffira	يُعَفِّرَ‎ yuʿaffira	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	يُعَفِّرَا‎ yuʿaffirā	نُعَفِّرَ‎ nuʿaffira	تُعَفِّرُوا‎ tuʿaffirū	يُعَفِّرُوا‎ yuʿaffirū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُعَفِّرَ‎ ʾuʿaffira	تُعَفِّرِي‎ tuʿaffirī	تُعَفِّرَ‎ tuʿaffira	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	نُعَفِّرَ‎ nuʿaffira	تُعَفِّرْنَ‎ tuʿaffirna	يُعَفِّرْنَ‎ yuʿaffirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُعَفِّرْ‎ ʾuʿaffir	تُعَفِّرْ‎ tuʿaffir	يُعَفِّرْ‎ yuʿaffir	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	يُعَفِّرَا‎ yuʿaffirā	نُعَفِّرْ‎ nuʿaffir	تُعَفِّرُوا‎ tuʿaffirū	يُعَفِّرُوا‎ yuʿaffirū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُعَفِّرْ‎ ʾuʿaffir	تُعَفِّرِي‎ tuʿaffirī	تُعَفِّرْ‎ tuʿaffir	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	تُعَفِّرَا‎ tuʿaffirā	نُعَفِّرْ‎ nuʿaffir	تُعَفِّرْنَ‎ tuʿaffirna	يُعَفِّرْنَ‎ yuʿaffirna
imperative الْأَمْر	m		عَفِّرْ ʿaffir		عَفِّرَا‎ ʿaffirā			عَفِّرُوا‎ ʿaffirū
imperative الْأَمْر	f		عَفِّرِي‎ ʿaffirī		عَفِّرَا‎ ʿaffirā			عَفِّرْنَ‎ ʿaffirna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد			dual الْمُثَنَّى		plural الْجَمْع
		1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب	1^st person الْمُتَكَلِّم	2^nd person الْمُخَاطَب	3^rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	عُفِّرْتُ‎ ʿuffirtu	عُفِّرْتَ‎ ʿuffirta	عُفِّرَ ʿuffira	عُفِّرْتُمَا‎ ʿuffirtumā	عُفِّرَا‎ ʿuffirā	عُفِّرْنَا‎ ʿuffirnā	عُفِّرْتُمْ‎ ʿuffirtum	عُفِّرُوا‎ ʿuffirū
past (perfect) indicative الْمَاضِي	f	عُفِّرْتُ‎ ʿuffirtu	عُفِّرْتِ‎ ʿuffirti	عُفِّرَتْ‎ ʿuffirat	عُفِّرْتُمَا‎ ʿuffirtumā	عُفِّرَتَا‎ ʿuffiratā	عُفِّرْنَا‎ ʿuffirnā	عُفِّرْتُنَّ‎ ʿuffirtunna	عُفِّرْنَ‎ ʿuffirna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	m	أُعَفَّرُ‎ ʾuʿaffaru	تُعَفَّرُ‎ tuʿaffaru	يُعَفَّرُ‎ yuʿaffaru	تُعَفَّرَانِ‎ tuʿaffarāni	يُعَفَّرَانِ‎ yuʿaffarāni	نُعَفَّرُ‎ nuʿaffaru	تُعَفَّرُونَ‎ tuʿaffarūna	يُعَفَّرُونَ‎ yuʿaffarūna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع	f	أُعَفَّرُ‎ ʾuʿaffaru	تُعَفَّرِينَ‎ tuʿaffarīna	تُعَفَّرُ‎ tuʿaffaru	تُعَفَّرَانِ‎ tuʿaffarāni	تُعَفَّرَانِ‎ tuʿaffarāni	نُعَفَّرُ‎ nuʿaffaru	تُعَفَّرْنَ‎ tuʿaffarna	يُعَفَّرْنَ‎ yuʿaffarna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُعَفَّرَ‎ ʾuʿaffara	تُعَفَّرَ‎ tuʿaffara	يُعَفَّرَ‎ yuʿaffara	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	يُعَفَّرَا‎ yuʿaffarā	نُعَفَّرَ‎ nuʿaffara	تُعَفَّرُوا‎ tuʿaffarū	يُعَفَّرُوا‎ yuʿaffarū
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	f	أُعَفَّرَ‎ ʾuʿaffara	تُعَفَّرِي‎ tuʿaffarī	تُعَفَّرَ‎ tuʿaffara	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	نُعَفَّرَ‎ nuʿaffara	تُعَفَّرْنَ‎ tuʿaffarna	يُعَفَّرْنَ‎ yuʿaffarna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُعَفَّرْ‎ ʾuʿaffar	تُعَفَّرْ‎ tuʿaffar	يُعَفَّرْ‎ yuʿaffar	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	يُعَفَّرَا‎ yuʿaffarā	نُعَفَّرْ‎ nuʿaffar	تُعَفَّرُوا‎ tuʿaffarū	يُعَفَّرُوا‎ yuʿaffarū
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	f	أُعَفَّرْ‎ ʾuʿaffar	تُعَفَّرِي‎ tuʿaffarī	تُعَفَّرْ‎ tuʿaffar	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	تُعَفَّرَا‎ tuʿaffarā	نُعَفَّرْ‎ nuʿaffar	تُعَفَّرْنَ‎ tuʿaffarna	يُعَفَّرْنَ‎ yuʿaffarna

Noun

عَفْر • (ʿafr) m

verbal noun of عَفَرَ (ʿafara)

Declension

Declension of noun عَفْر (ʿafr)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	عَفْر ʿafr	الْعَفْر‎ al-ʿafr	عَفْر ʿafr
Nominative	عَفْرٌ ʿafrun	الْعَفْرُ‎ al-ʿafru	عَفْرُ ʿafru
Accusative	عَفْرًا‎ ʿafran	الْعَفْرَ‎ al-ʿafra	عَفْرَ ʿafra
Genitive	عَفْرٍ ʿafrin	الْعَفْرِ‎ al-ʿafri	عَفْرِ ʿafri

Noun

عِفْر • (ʿifr) m

youngs of a sow, farrow

Declension

Declension of noun عِفْر (ʿifr)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	عِفْر ʿifr	الْعِفْر‎ al-ʿifr	عِفْر ʿifr
Nominative	عِفْرٌ ʿifrun	الْعِفْرُ‎ al-ʿifru	عِفْرُ ʿifru
Accusative	عِفْرًا‎ ʿifran	الْعِفْرَ‎ al-ʿifra	عِفْرَ ʿifra
Genitive	عِفْرٍ ʿifrin	الْعِفْرِ‎ al-ʿifri	عِفْرِ ʿifri

Etymology 2

Noun

عَفَر • (ʿafar) m

alternative form of عَفَار‎ (ʿafār, “Afar”)

Declension

Declension of noun عَفَار‎ (ʿafār)

Singular	basic singular triptote
Singular	Indefinite	Definite	Construct
Informal	عَفَار‎ ʿafār	الْعَفَار‎ al-ʿafār	عَفَار‎ ʿafār
Nominative	عَفَارٌ‎ ʿafārun	الْعَفَارُ‎ al-ʿafāru	عَفَارُ‎ ʿafāru
Accusative	عَفَارًا‎ ʿafāran	الْعَفَارَ‎ al-ʿafāra	عَفَارَ‎ ʿafāra
Genitive	عَفَارٍ‎ ʿafārin	الْعَفَارِ‎ al-ʿafāri	عَفَارِ‎ ʿafāri

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.