اعتبار
Arabic
Etymology
From the root ع ب ر (ʿ-b-r)
Declension
Declension of noun اِعْتِبَار (iʿtibār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِعْتِبَار iʿtibār |
الِاعْتِبَار al-iʿtibār |
اِعْتِبَار iʿtibār |
Nominative | اِعْتِبَارٌ iʿtibārun |
الِاعْتِبَارُ al-iʿtibāru |
اِعْتِبَارُ iʿtibāru |
Accusative | اِعْتِبَارًا iʿtibāran |
الِاعْتِبَارَ al-iʿtibāra |
اِعْتِبَارَ iʿtibāra |
Genitive | اِعْتِبَارٍ iʿtibārin |
الِاعْتِبَارِ al-iʿtibāri |
اِعْتِبَارِ iʿtibāri |
Persian
Etymology
From Arabic اِعْتِبَار (iʿtibār).
Pronunciation
- (Iranian Persian) IPA(key): [eʔt̪ʰeˈbɒːɾ]
Noun
اعتبار • (e'tebâr)
- confidence
- trust
- به ما یک اعتباری بود و بگذشت
- (please add an English translation of this usage example)
- validity, credibility; reliability
- credit
Descendants
- Bashkir: иғтибар (iğtibar)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.