մեկնեմ
Old Armenian
Etymology
From մեկին (mekin).
Verb
մեկնեմ • (meknem)
- (transitive) to divide, to separate, to isolate; to detach, to loose, to remove
- մեկնել ի ստենէ ― meknel i stenē ― to wean
- թուղթ մեկնելոյ ― tʿułtʿ mekneloy ― bill of divorce
- (transitive) to stretch, to hold out, to stretch forth
- (transitive) to explain, to interpret, to comment upon
- թիւր մեկնել ― tʿiwr meknel ― to interpret malignantly, to misconstrue, to put an ill construction on; to preach a perverse doctrine
- (in the mediopassive, intransitive) to separate, to disunite, to part, to get loose; to remove, to go away, to depart, to retire, to go out, to make off, to steal away
- մեկնել ի ցամաքէ ― meknel i cʿamakʿē ― to bear off from the shore, to take sea-room, to stand out to sea
- մեկնել ի կնոջէ ― meknel i knoǰē ― to give a bill of divorce
- մեկնել ի հիացումն ― meknel i hiacʿumn ― to go into ecstasies
- (in the mediopassive, intransitive) to abstain, to forbear; to leave off, to desist, to cease
- (in the mediopassive, intransitive) to stretch
- (in the mediopassive, intransitive) to explain oneself
Conjugation
active
| infinitive | մեկնել (meknel) | participle | մեկնեցեալ, մեկնեալ (meknecʿeal, mekneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | մեկնեցուցանեմ (meknecʿucʿanem) | aorist stem | մեկնեց- (meknecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մեկնեմ (meknem) | մեկնես (meknes) | մեկնէ (meknē) | մեկնեմք (meknemkʿ) | մեկնէք (meknēkʿ) | մեկնեն (meknen) | |
| imperfect | մեկնէի, մեկնեի* (meknēi, meknei*) | մեկնէիր, մեկնեիր* (meknēir, mekneir*) | մեկնէր (meknēr) | մեկնէաք, մեկնեաք* (meknēakʿ, mekneakʿ*) | մեկնէիք, մեկնեիք* (meknēikʿ, mekneikʿ*) | մեկնէին, մեկնեին* (meknēin, meknein*) | |
| aorist | մեկնեցի (meknecʿi) | մեկնեցեր (meknecʿer) | մեկնեաց (mekneacʿ) | մեկնեցաք (meknecʿakʿ) | մեկնեցէք, մեկնեցիք (meknecʿēkʿ, meknecʿikʿ) | մեկնեցին (meknecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մեկնիցեմ (meknicʿem) | մեկնիցես (meknicʿes) | մեկնիցէ (meknicʿē) | մեկնիցեմք (meknicʿemkʿ) | մեկնիցէք (meknicʿēkʿ) | մեկնիցեն (meknicʿen) | |
| aorist | մեկնեցից (meknecʿicʿ) | մեկնեսցես (meknescʿes) | մեկնեսցէ (meknescʿē) | մեկնեսցուք (meknescʿukʿ) | մեկնեսջիք (meknesǰikʿ) | մեկնեսցեն (meknescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | մեկնեա՛ (mekneá) | — | — | մեկնեցէ՛ք (meknecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | մեկնեսջի՛ր (meknesǰír) | — | — | մեկնեսջի՛ք (meknesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ մեկներ (mí mekner) | — | — | մի՛ մեկնէք (mí meknēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | մեկնել, մեկնիլ* (meknel, meknil*) | participle | մեկնեցեալ, մեկնեալ (meknecʿeal, mekneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | մեկնեցուցանեմ (meknecʿucʿanem) | aorist stem | մեկնեց- (meknecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մեկնիմ (meknim) | մեկնիս (meknis) | մեկնի (mekni) | մեկնիմք (meknimkʿ) | մեկնիք (meknikʿ) | մեկնին (meknin) | |
| imperfect | մեկնէի (meknēi) | մեկնէիր (meknēir) | մեկնէր, մեկնիւր (meknēr, mekniwr) | մեկնէաք (meknēakʿ) | մեկնէիք (meknēikʿ) | մեկնէին (meknēin) | |
| aorist | մեկնեցայ (meknecʿay) | մեկնեցար (meknecʿar) | մեկնեցաւ (meknecʿaw) | մեկնեցաք (meknecʿakʿ) | մեկնեցայք (meknecʿaykʿ) | մեկնեցան (meknecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | մեկնիցիմ (meknicʿim) | մեկնիցիս (meknicʿis) | մեկնիցի (meknicʿi) | մեկնիցիմք (meknicʿimkʿ) | մեկնիցիք (meknicʿikʿ) | մեկնիցին (meknicʿin) | |
| aorist | մեկնեցայց (meknecʿaycʿ) | մեկնեսցիս (meknescʿis) | մեկնեսցի (meknescʿi) | մեկնեսցուք (meknescʿukʿ) | մեկնեսջիք (meknesǰikʿ) | մեկնեսցին (meknescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | մեկնեա՛ց (mekneácʿ) | — | — | մեկնեցարո՛ւք (meknecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | մեկնեսջի՛ր (meknesǰír) | — | — | մեկնեսջի՛ք (meknesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ մեկնիր (mí meknir) | — | — | մի՛ մեկնիք (mí meknikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: մեկնել (meknel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “մեկնեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “մի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page մեկին
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.