մեծութիւն

Old Armenian

Etymology

մեծ (mec, big, large) + -ութիւն (-utʿiwn)

Noun

մեծութիւն (mecutʿiwn)

  1. greatness, thickness, size, capaciousness
  2. volume
  3. grandeur, greatness, power, magnificence, majesty, elevation, exaltation
    մեծափարթամ մեծությունmecapʿartʿam mecutʿyungreat fortune, wealth
    աշխարհական մեծությունքašxarhakan mecutʿyunkʿhuman greatness
    լնուլ մեծութեամբքlnul mecutʿeambkʿto load with riches
    ի մեծութիւն հասանելi mecutʿiwn hasanelto attain to dignity or honours
    կորուսանել զմեծութիւնս իւրkorusanel zmecutʿiwns iwrto lose one's fortune
    մերկանալ ի մեծությունթեանցmerkanal i mecutʿyuntʿeancʿto sacrifice one's fortune
    մեծութիւնդmecutʿiwndYour Grace
  4. (figuratively) capacity

Declension

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), մեծութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.