հարում
Old Armenian
Etymology
From the root հար- (har-); see հարկանեմ (harkanem).
Verb
հարում • (harum) (aorist indicative հարի)
Conjugation
active
| infinitive | հարուլ (harul) | participle | հարեալ (hareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հար- (har-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հարում (harum) | հարուս (harus) | հարու (haru) | հարումք (harumkʿ) | հարուք (harukʿ) | հարուն (harun) | |
| imperfect | հարուի (harui) | հարուիր (haruir) | հարոյր (haroyr) | հարուաք (haruakʿ) | հարուիք (haruikʿ) | հարուին (haruin) | |
| aorist | հարի (hari) | հարեր (harer) | եհար (ehar) | հարաք (harakʿ) | հարէք, հարիք (harēkʿ, harikʿ) | հարին (harin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հարուցում (harucʿum) | հարուցուս (harucʿus) | հարուցու (harucʿu) | հարուցումք (harucʿumkʿ) | հարուցուք (harucʿukʿ) | հարուցուն (harucʿun) | |
| aorist | հարից (haricʿ) | հարցես (harcʿes) | հարցէ (harcʿē) | հարցուք (harcʿukʿ) | հարջիք (harǰikʿ) | հարցեն (harcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հա՛ր (hár) | — | — | հարէ՛ք (harḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | հարջի՛ր (harǰír) | — | — | հարջի՛ք (harǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հարուր (mí harur) | — | — | մի՛ հարուք (mí harukʿ) | — | |
mediopassive
| infinitive | հարուլ (harul) | participle | հարեալ (hareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | հար- (har-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հարում (harum) | հարուս (harus) | հարու (haru) | հարումք (harumkʿ) | հարուք (harukʿ) | հարուն (harun) | |
| imperfect | հարուի (harui) | հարուիր (haruir) | հարոյր (haroyr) | հարուաք (haruakʿ) | հարուիք (haruikʿ) | հարուին (haruin) | |
| aorist | հարայ (haray) | հարար (harar) | հարաւ (haraw) | հարաք (harakʿ) | հարայք (haraykʿ) | հարան (haran) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հարուցում (harucʿum) | հարուցուս (harucʿus) | հարուցու (harucʿu) | հարուցումք (harucʿumkʿ) | հարուցուք (harucʿukʿ) | հարուցուն (harucʿun) | |
| aorist | հարայց (haraycʿ) | հարցիս (harcʿis) | հարցի (harcʿi) | հարցուք (harcʿukʿ) | հարջիք (harǰikʿ) | հարցին (harcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հարի՛ր (harír) | — | — | հարարո՛ւք (hararúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հարջի՛ր (harǰír) | — | — | հարջի՛ք (harǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հարուր (mí harur) | — | — | մի՛ հարուք (mí harukʿ) | — | |
Descendants
- Armenian: հարել (harel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հարում”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “հար”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.