երկայնանամ

Old Armenian

Etymology

From երկայն (erkayn) +‎ -ան- (-an-).

Verb

երկայնանամ • (erkaynanam)  (aorist indicative երկայնացայ)

  1. (intransitive) to extend or stretch oneself
  2. (intransitive) to be prolonged

Conjugation
mediopassive
infinitive երկայնանալ (erkaynanal) participle երկայնացեալ (erkaynacʿeal)
causative — aorist stem երկայնաց- (erkaynacʿ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present երկայնանամ (erkaynanam) երկայնանաս (erkaynanas) երկայնանայ (erkaynanay) երկայնանամք (erkaynanamkʿ) երկայնանայք (erkaynanaykʿ) երկայնանան (erkaynanan)
imperfect երկայնանայի (erkaynanayi) երկայնանայիր (erkaynanayir) երկայնանայր (erkaynanayr) երկայնանայաք (erkaynanayakʿ) երկայնանայիք (erkaynanayikʿ) երկայնանային (erkaynanayin)
aorist երկայնացայ (erkaynacʿay) երկայնացար (erkaynacʿar) երկայնացաւ (erkaynacʿaw) երկայնացաք (erkaynacʿakʿ) երկայնացայք (erkaynacʿaykʿ) երկայնացան (erkaynacʿan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present երկայնանայցիմ (erkaynanaycʿim) երկայնանայցիս (erkaynanaycʿis) երկայնանայցի (erkaynanaycʿi) երկայնանայցիմք (erkaynanaycʿimkʿ) երկայնանայցիք (erkaynanaycʿikʿ) երկայնանայցին (erkaynanaycʿin)
aorist երկայնացայց (erkaynacʿaycʿ) երկայնասցիս (erkaynascʿis) երկայնասցի (erkaynascʿi) երկայնասցուք (erkaynascʿukʿ) երկայնասջիք (erkaynasǰikʿ) երկայնասցին (erkaynascʿin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — երկայնացի՛ր (erkaynacʿír) — — երկայնացարո՛ւք (erkaynacʿarúkʿ) —
cohortative — երկայնասջի՛ր (erkaynasǰír) — — երկայնասջի՛ք (erkaynasǰíkʿ) —
prohibitive — մի՛ երկայնանար (mí erkaynanar) — — մի՛ երկայնանայք (mí erkaynanaykʿ) —

Descendants

References
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “երկայնանամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.