գօռ

See also: գոռ and Գոռ

Old Armenian

Etymology

From Classical Persian گور‎ (gōr).[1]

Noun

գօռ • (gōṙ)

  1. (post-classical, modern) Muslim grave
    • 17th century, Zakʿaria Sarkawag Kʿanakʿeṙcʿi, Patmagrutʿiwn [Historiography] :
      […] եւ ՚ի նոյն ձմեռն սատակեցաւ եւ տարեալ գօռեցին․ եւ ՚ի նոյն գիշեր Գ տաճիկ հանին ՚ի գօռէն, եւ պատառեալ զպատանն՝ պատեցին ՚ի պարանոցն․ եւ սրեալ երկայն փայտ հաստ՝ եդին ՚ի նստոյ տեղն, եւ ցցեալ ՚ի վերայ գօռին, հատին եւ զերանն, եւ եդին ռեխն, եւ փախեան:
      […] ew ’i noyn jmeṙn satakecʿaw ew tareal gōṙecʿin; ew ’i noyn gišer G tačik hanin ’i gōṙēn, ew pataṙeal zpatann, patecʿin ’i paranocʿn; ew sreal erkayn pʿayt hast, edin ’i nstoy tełn, ew cʿcʿeal ’i veray gōṙin, hatin ew zerann, ew edin ṙexn, ew pʿaxean:

Derived terms
  • գօռեմ (gōṙem)

References
  1. Ačaṙean, Hračʿeay (1971), “գոռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume I, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page 581b
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.