узбудити
Serbo-Croatian
Etymology
уз- + будити
Pronunciation
- IPA(key): /uzbǔːditi/
- Hyphenation: уз‧бу‧ди‧ти
Verb
узбу́дити pf (Latin spelling uzbúditi)
Conjugation
Conjugation of узбудити
Infinitive: узбудити | Present verbal adverb: — | Past verbal adverb: узбу́дӣвши | Verbal noun: узбуђе́ње | ||||
Number | Singular | Plural | |||||
Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | |
Verbal forms | ја | ти | он / она / оно | ми | ви | они / оне / она | |
Present | узбудим | узбудиш | узбуди | узбудимо | узбудите | узбуде | |
Future | Future I | узбудит ћу1 узбудићу |
узбудит ћеш1 узбудићеш |
узбудит ће1 узбудиће |
узбудит ћемо1 узбудићемо |
узбудит ћете1 узбудићете |
узбудит ће1 узбудиће |
Future II | будем узбудио2 | будеш узбудио2 | буде узбудио2 | будемо узбудили2 | будете узбудили2 | буду узбудили2 | |
Past | Perfect | узбудио сам2 | узбудио си2 | узбудио je2 | узбудили смо2 | узбудили сте2 | узбудили су2 |
Pluperfect3 | био сам узбудио2 | био си узбудио2 | био је узбудио2 | били смо узбудили2 | били сте узбудили2 | били су узбудили2 | |
Aorist | узбудих | узбуди | узбуди | узбудисмо | узбудисте | узбудише | |
Conditional I | узбудио бих2 | узбудио би2 | узбудио би2 | узбудили бисмо2 | узбудили бисте2 | узбудили би2 | |
Conditional II | био бих узбудио2 | био би узбудио2 | био би узбудио2 | били бисмо узбудили2 | били бисте узбудили2 | били би узбудили2 | |
Imperative | — | узбуди | — | узбудимо | узбудите | — | |
Active past participle | узбудио m / узбудила f / узбудило n | узбудили m / узбудиле f / узбудила n | |||||
Passive past participle | узбуђен m / узбуђена f / узбуђено n | узбуђени m / узбуђене f / узбуђена n | |||||
1 Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2 For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3 Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. * Note: The aorist and imperfect have nowadays fallen into disuse and as such they are found only in literary texts; routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech. |
Related terms
- узбуђи́вати impf
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.