прамен

Macedonian

Noun

прамен • (pramen) m

  1. lock, strand (hair)

Inflection
Declension of прамен
singular plural
indefinite прамен прамни
definite unspecified праменот прамните
definite proximal праменов прамниве
definite distal праменон прамнине
vocative прамену прамни
count form — прамена

Serbo-Croatian

Pronunciation
  • IPA(key): /prâmeːn/
  • Hyphenation: пра‧мен

Noun

пра̏ме̄н m (Latin spelling prȁmēn)

  1. lock, tuft (of hair)

Declension
Declension of прамен
singular plural
nominative прамен праменови/прамени
genitive прамена праменова/прамена
dative прамену праменовима/праменима
accusative прамен праменове/прамене
vocative прамене праменови/прамени
locative прамену праменовима/праменима
instrumental праменом праменовима/праменима
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.