χειμώνας

Greek

Etymology

From Ancient Greek χειμών (kheimṓn).

Pronunciation

IPA^(key): [çiˈmo̞nas]

Noun

χειμώνας • (cheimónas) m (plural χειμώνες)

winter, wintertime

Declension

declension of χειμώνας

	singular	plural
nominative	χειμώνας •	χειμώνες •
genitive	χειμώνα •	χειμώνων •
accusative	χειμώνα •	χειμώνες •
vocative	χειμώνα •	χειμώνες •

Coordinate terms

Seasons in Greek · εποχές (epochés) (layout · text)
άνοιξη (ánoixi, “spring”)	καλοκαίρι (kalokaíri, “summer”)	φθινόπωρο (fthinóporo, “autumn”)	χειμώνας (cheimónas, “winter”)

Derived terms

βαρυχειμωνιά f (varycheimoniá, “heavy winter”)
ξεχειμωνιάζω (xecheimoniázo, “pass wintertime”) (of animals: sheep, goats)
χειμερινός (cheimerinós, “winter”)
χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)
χειμέριος (cheimérios, “winter”)
χειμωνιάτικος (cheimoniátikos, “winter”)
χειμωνιάζω (cheimoniázo, “winter draws on, winter's setting in”)
χειμερία νάρκη f (cheimería nárki, “hibernation”)

Further reading

χειμώνας in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.