χειμερινός

From χεῖμα (kheîma).

χειμερινός • (kheimerinós) m (feminine χειμερινή, neuter χειμερινόν); first/second declension

1. of or in winter, wintertime
2. stormy

• χειμερινός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• χειμερινός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χειμερινός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • bleak idem, page 82.
  • penetrating idem, page 603.
  • winter idem, page 982.
  • wintry idem, page 982.

From Ancient Greek χειμερινός (kheimerinós).

• IPA^(key): /çimeriˈnos/
• Hyphenation: χει‧με‧ρι‧νός

χειμερινός • (cheimerinós) m (feminine χειμερινή, neuter χειμερινό)

1. winter

   χειμερινά σπορ ― cheimeriná spor ― winter sports

• χειμέριος (cheimérios)
• χειμωνιάτικος (cheimoniátikos)

• χειμερινός κολυμβητής m (cheimerinós kolymvitís), χειμερινή κολυμβήτρια f (cheimeriní kolymvítria)

see: χειμώνας m (cheimónas, “winter”)