χέζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ǵʰéd-. Cognates include Avestan 𐬵𐬀𐬜𐬀𐬲‎ (zaδah, “anus”), Sanskrit हद् (had), हदति (hadati, “to evacuate, discharge excrement”), Old Armenian ձետ (jet, “tail, penis”), Albanian dhjes (“to shit”), Kurdish زوتک‎ (zutik, “anus”).

Pronunciation
 

Verb

χέζω • (khézō)

  1. (vulgar) I excrete faeces, I defecate

Conjugation
    Present: χέζω, χέζομαι
number singular dual plural
present first second third second third first second third
active indicative χέζω χέζεις χέζει χέζετον χέζετον χέζομεν χέζετε χέζουσῐ(ν)
subjunctive χέζω χέζῃς χέζῃ χέζητον χέζητον χέζωμεν χέζητε χέζωσῐ(ν)
optative χέζοιμῐ χέζοις χέζοι χέζοιτον χεζοίτην χέζοιμεν χέζοιτε χέζοιεν
imperative χέζε χεζέτω χέζετον χεζέτων χέζετε χεζόντων
middle/

passive

 indicative χέζομαι χέζει/
χέζῃ		 χέζεται χέζεσθον χέζεσθον χεζόμεθᾰ χέζεσθε χέζονται
subjunctive χέζωμαι χέζῃ χέζηται χέζησθον χέζησθον χεζώμεθᾰ χέζησθε χέζωνται
optative χεζοίμην χέζοιο χέζοιτο χέζοισθον χεζοίσθην χεζοίμεθᾰ χέζοισθε χέζοιντο
imperative χέζου χεζέσθω χέζεσθον χεζέσθων χέζεσθε χεζέσθων
active middle/passive
infinitive χέζειν χέζεσθαι
participle χέζων, χέζουσᾰ, χέζον χεζόμενος, χεζομένη, χεζόμενον
    Imperfect: ἔχεζον, ἐχεζόμην
number singular dual plural
imperfect first second third second third first second third
active indicative ἔχεζον ἔχεζες ἔχεζε ἐχέζετον ἐχεζέτην ἐχέζομεν ἐχέζετε ἔχεζον
middle/
passive		 ἐχεζόμην ἐχέζου ἐχέζετο ἐχέζεσθον ἐχεζέσθην ἐχεζόμεθᾰ ἐχέζεσθε ἐχέζοντο
    Future: χεσῶ, χεσοῦμαι
number singular dual plural
future first second third second third first second third
active indicative χεσῶ/
χεσέω		 χεσεῖς χεσεῖ χεσεῖτον χεσεῖτον χεσοῦμεν χεσεῖτε χεσοῦσῐ(ν)
optative χεσοίην/
χεσοῖμῐ		 χεσοίης/
χεσοῖς		 χεσοίη/
χεσοῖ		 χεσοῖτον χεσοίτην χεσοῖμεν χεσοῖτε χεσοῖεν
middle indicative χεσοῦμαι χεσῇ/
χεσεῖ		 χεσεῖται χεσεῖσθον χεσεῖσθον χεσούμεθᾰ χεσεῖσθε χεσοῦνται
optative χεσοίμην χεσοῖο χεσοῖτο χεσοῖσθον χεσοίσθην χεσοίμεθᾰ χεσοῖσθε χεσοῖντο
active middle
infinitive χεσεῖν χεσεῖσθαι
participle χεσῶν, χεσοῦσᾰ, χεσοῦν χεσούμενος, χεσουμένη, χεσούμενον
    Aorist: ἔχεσα, ἐχεσάμην
number singular dual plural
aorist first second third second third first second third
active indicative ἔχεσα ἔχεσας ἔχεσε ἐχέσατον ἐχεσάτην ἐχέσαμεν ἐχέσατε ἔχεσαν
subjunctive χέσω χέσῃς χέσῃ χέσητον χέσητον χέσωμεν χέσητε χέσωσῐ(ν)
optative χέσαιμῐ χέσαις/
χέσειας		 χέσαι/
χέσειε		 χέσαιτον χεσαίτην χέσαιμεν χέσαιτε χέσαιεν/
χέσειαν
imperative χέσον χεσάτω χέσατον χεσάτων χέσατε χεσάντων
middle indicative ἐχεσάμην ἐχέσω ἐχέσατο ἐχέσασθον ἐχεσάσθην ἐχεσάμεθα ἐχέσασθε ἐχέσαντο
subjunctive χέσωμαι χέσῃ χέσηται χέσησθον χέσησθον χεσώμεθα χέσησθε χέσωνται
optative χεσαίμην χέσαιο χέσαιτο χέσαισθον χεσαίσθην χεσαίμεθα χέσαισθε χέσαιντο
imperative χέσαι χεσάσθω χέσασθον χεσάσθων χέσασθε χεσάσθων
active middle
infinitive χέσαι χέσασθαι
participle m χέσᾱς χεσάμενος
f χέσᾱσα χεσαμένη
n χέσαν χεσάμενον
    Aorist: ἔχεσον, ἐχεσόμην
number singular dual plural
aorist first second third second third first second third
active indicative ἔχεσον ἔχεσες ἔχεσε ἐχέσετον ἐχεσέτην ἐχέσομεν ἐχέσετε ἔχεσον
subjunctive χέσω χέσῃς χέσῃ χέσητον χέσητον χέσωμεν χέσητε χέσωσῐ(ν)
optative χέσοιμῐ χέσοις χέσοι χέσοιτον χεσοίτην χέσοιμεν χέσοιτε χέσοιεν
imperative χέσε χεσέτω χέσετον χεσέτων χέσετε χεσόντων
middle indicative ἐχεσόμην ἐχέσου ἐχέσετο ἐχέσεσθον ἐχεσέσθην ἐχεσόμεθᾰ ἐχέσεσθε ἐχέσοντο
subjunctive χέσωμαι χέσῃ χέσηται χέσησθον χέσησθον χεσώμεθᾰ χέσησθε χέσωνται
optative χεσοίμην χέσοιο χέσοιτο χέσοισθον χεσοίσθην χεσοίμεθᾰ χέσοισθε χέσοιντο
imperative χεσοῦ χεσέσθω χέσεσθον χεσέσθων χέσεσθε χεσέσθων
active middle
infinitive χεσεῖν χεσέσθαι
participle m χεσών χεσόμενος
f χεσοῦσᾰ χεσομένη
n χεσόν χεσόμενον
    Perfect: κέχοδᾰ, κέχεσμαι
number singular dual plural
perfect first second third second third first second third
active indicative κέχοδᾰ κέχοδᾰς κέχοδε κεχόδᾰτον κεχόδᾰτον κεχόδᾰμεν κεχόδᾰτε κέχοδᾱσῐ(ν)
subjunctive κεχοδὼς ὦ/
κεχόδω		 κεχοδὼς ᾖς/
κεχόδῃς		 κεχοδὼς ᾖ/
κεχόδῃ		 κεχοδότε ἦτον/
κεχόδητον		 κεχοδότε ἦτον/
κεχόδητον		 κεχοδότες ὦμεν/
κεχόδωμεν		 κεχοδότες ἦτε/
κεχόδητε		 κεχοδότες ὦσῐ(ν)/
κεχόδωσῐ(ν)
optative κεχοδὼς εἴην/
κεχόδοιμῐ/
κεχοδοίην		 κεχοδὼς εἴης/
κεχόδοις/
κεχοδοίης		 κεχοδὼς εἴη/
κεχόδοι/
κεχοδοίη		 κεχοδότε εἴητον/
κεχοδότε εἶτον/
κεχόδοιτον		 κεχοδὀτε εἰήτην/
κεχοδότε εἴτην/
κεχοδοίτην		 κεχοδότες εἴημεν/
κεχοδότες εἶμεν/
κεχόδοιμεν		 κεχοδότες εἴητε/
κεχοδότες εἶτε/
κεχόδοιτε		 κεχοδότες εἴησᾰν/
κεχοδότε εἶεν/
κεχόδοιεν
imperative κεχοδὼς ἴσθῐ κεχοδὼς ἔστω κεχοδότε ἔστον κεχοδότε ἔστων κεχοδότες ἔστε κεχοδότες ὄντων
middle/

passive

 indicative κέχεσμαι κέχεσαι κέχεσται κέχεσθον κέχεσθον κεχέσμεθᾰ κέχεσθε κεχεσμένοι εἰσί
subjunctive κεχεσμένος ὦ κεχεσμένος ᾖς κεχεσμένος ᾖ κεχεσμένω ἦτον κεχεσμένω ἦτον κεχεσμένοι ὦμεν κεχεσμένοι ἦτε κεχεσμένοι ὦσῐ
optative κεχεσμένος εἴην κεχεσμένος εἴης κεχεσμένος εἴη κεχεσμένοι εἴητον/
κεχεσμένοι εἶτον		 κεχεσμένω εἰήτην/
κεχεσμένω εἴτην		 κεχεσμένοι εἴημεν/
κεχεσμένοι εἶμεν		 κεχεσμένοι εἴητε/
κεχεσμένοι εἶτε		 κεχεσμένοι εἴησᾰν/
κεχεσμένοι εἶεν
imperative κέχεσο κεχέσθω κέχεσθον κεχέσθων κέχεσθε κεχέσθων
active middle/passive
infinitive κεχοδέναι κεχέσθαι
participle κεχοδώς, κεχοδυῖᾰ, κεχοδός κεχεσμένος, κεχεσμένη, κεχεσμένον

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek χέζω (khézō).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈçezo/
  • Hyphenation: χέ‧ζω

Verb

χέζω • (chézo) (simple past έχεσα, passive χέζομαι)

  1. (intransitive, colloquial, vulgar) shit, shite, take a shit, crap (defecate)
    Που είναι η τουαλέτα; Πρέπει να χέσω. ― Pou eínai i toualéta? Prépei na chéso. ― Where's the toilet? I have to shit.
    Κάποιος έχει χέσει εδώ μέσα. ― Kápoios échei chései edó mésa. ― Someone's taken a shit in here.
  2. (transitive, colloquial, vulgar) shit, beshit (soil something or someone with faeces)
    Κατά λάθος, έχεσε το βρακί της. ― Katá láthos, échese to vrakí tis. ― She shit her knickers by accident.
  3. (transitive, figuratively) scold, berate, bollock, give shit
    Το αφεντικό του τον έχεσε. ― To afentikó tou ton échese. ― His boss gave him shit.

Conjugation
χέζω   χέζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg χέζω χέσω χέζομαι χεστώ
2 sg χέζεις χέσεις χέζεσαι χεστείς
3 sg χέζει χέσει χέζεται χεστεί
1 pl χέζουμε, [‑ομε] χέσουμε, [‑ομε] χεζόμαστε χεστούμε
2 pl χέζετε χέσετε χέζεστε, χεζόσαστε χεστείτε
3 pl χέζουν(ε) χέσουν(ε) χέζονται χεστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έχεζα έχεσα χεζόμουν(α) χέστηκα
2 sg έχεζες έχεσες χεζόσουν(α) χέστηκες
3 sg έχεζε έχεσε χεζόταν(ε) χέστηκε
1 pl χέζαμε χέσαμε χεζόμασταν, (‑όμαστε) χεστήκαμε
2 pl χέζατε χέσατε χεζόσασταν, (‑όσαστε) χεστήκατε
3 pl έχεζαν, χέζαν(ε) έχεσαν, χέσαν(ε) χέζονταν, (χεζόντουσαν) χέστηκαν, χεστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα χέζω ➤ θα χέσω ➤ θα χέζομαι ➤ θα χεστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα χέζεις, … θα χέσεις, … θα χέζεσαι, … θα χεστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … χέσει
  έχω, έχεις, … χεσμένο, ‑η, ‑ο ➤		   έχω, έχεις, … χεστεί
  είμαι, είσαι, … χεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … χέσει
  είχα, είχες, … χεσμένο, ‑η, ‑ο		   είχα, είχες, … χεστεί
  ήμουν, ήσουν, … χεσμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … χέσει
  θα έχω, θα έχεις, … χεσμένο, ‑η, ‑ο		   θα έχω, θα έχεις, … χεστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … χεσμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg χέζε χέσε — χέσου
2 pl χέζετε χέστε χέζεστε χεστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ χέζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας χέσει ➤ χεσμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ χέσει χεστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs		  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms
  • (defecate): αφοδεύω (afodévo), αποπατώ (apopató), κάνω κακά (káno kaká)
  • (shit on, beshit): σκατίζω (skatízo), σκατώνω (skatóno)

Derived terms
  • δε μας χέζεις (de mas chézeis, “get lost, bite me”)
  • δε με χέζεις (de me chézeis, “get lost, bite me”)
  • μη χέσω (mi chéso)
  • ξεχέζω (xechézo, “scold”)
  • χεζάς (chezás, “chickenshit, coward”)
  • χεζού (chezoú, “chickenshit, coward”)
  • χέσε μας (chése mas, “bite me”)
  • χέσε με (chése me, “bite me”)
  • χέσε μέσα (chése mésa)
  • χέσε ψηλά κι αγνάντευε (chése psilá ki agnánteve)
  • χέσιμο n (chésimo, “shit, crap”)
  • χέστης m (chéstis, “chickenshit, coward”)
  • χέστρα f (chéstra, “shitter, toilet”)
  • χεσμένος (chesménos, “shit-stained”)

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.