φαίνομαι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰǎi̯.no.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpʰɛ.no.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈɸɛ.no.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈfe.no.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈfe.no.me/

Verb

φαίνομαι • (phaínomai)

first-person singular present mediopassive indicative of φαίνω (phaínō)

Greek

Verb

φαίνομαι • (faínomai) deponent (simple past φάνηκα)

seem, appear
Ο Γιώργος φαίνεται άρρωστος σήμερα. ― O Giórgos faínetai árrostos símera. ― George seems ill today.

αυτά μου φαίνονται κινέζικα ― aftá mou faínontai kinézika ― lit: this seems Chinese to me (= it's all Greek to me)
appear
Το πλοίο φαίνεται στον ορίζοντα. ― To ploío faínetai ston orízonta. ― The ship is appearing on the horizon.

Conjugation

φαίνομαι

		Non-past tenses		Past tenses
Imperfective		Present	Continuous future	Imperfect
1st person	sg	φαίνομαι	θα φαίνομαι	φαινόμουν, φαινόμουνα
2nd person		φαίνεσαι	θα φαίνεσαι	φαινόσουν, φαινόσουνα
3rd person		φαίνεται	θα φαίνεται	φαινόταν, φαινότανε
1st person	pl	φαινόμαστε	θα φαινόμαστε	φαινόμασταν, φαινόμαστε²
2nd person		φαίνεστε, φαινόσαστε¹	θα φαίνεστε, φαινόσαστε¹	φαινόσασταν, φαινόσαστε²
3rd person		φαίνονται	θα φαίνονται	φαίνονταν, φαινόντανε, φαινόντουσαν

Perfective		Dependent^†	Simple future	Simple past (Aorist)
1st person	sg	φανώ	θα φανώ	φάνηκα
2nd person		φανείς	θα φανείς	φάνηκες
3rd person		φανεί	θα φανεί	φάνηκε
1st person	pl	φανούμε	θα φανούμε	φανήκαμε
2nd person		φανείτε	θα φανείτε	φανήκατε
3rd person		φανούν, φανούνε	θα φανούν, θα φανούνε	φάνηκαν, φανήκανε

Imperative		Imperfective	Perfective
2nd person	sg	—³	—
2nd person	pl	—³	φανείτε

Perfect tenses
Perfect		έχω φανεί, έχεις φανεί έχει φανεί, …
Future perfect		θα έχω φανεί, θα έχεις φανεί, θα έχει φανεί, …
Past perfect		είχα φανεί, είχες φανεί, είχε φανεί, …

Subjunctive
Continuous		The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple		The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect		The perfect tense form preceded by να, ας, etc

When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.