υπομονετικός

Greek

From υπομονή (ypomoní, “patience”).

υπομονετικός • (ypomonetikós) m (feminine υπομονετική, neuter υπομονετικό)

declension of υπομονετικός

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	υπομονετικός	υπομονετική	υπομονετικό	υπομονετικοί	υπομονετικές	υπομονετικά
genitive	υπομονετικού	υπομονετικής	υπομονετικού	υπομονετικών	υπομονετικών	υπομονετικών
accusative	υπομονετικό	υπομονετική	υπομονετικό	υπομονετικούς	υπομονετικές	υπομονετικά
vocative	υπομονετικέ	υπομονετική	υπομονετικό	υπομονετικοί	υπομονετικές	υπομονετικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο υπομονετικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο υπομονετικός (o pio ypomonetikós), etc.)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.