ανυπόμονος
Greek
Adjective
ανυπόμονος • (anypómonos) m (feminine ανυπόμονη, neuter ανυπόμονο)
Declension
declension of ανυπόμονος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανυπόμονος | ανυπόμονη | ανυπόμονο | ανυπόμονοι | ανυπόμονες | ανυπόμονα |
| genitive | ανυπόμονου | ανυπόμονης | ανυπόμονου | ανυπόμονων | ανυπόμονων | ανυπόμονων |
| accusative | ανυπόμονο | ανυπόμονη | ανυπόμονο | ανυπόμονους | ανυπόμονες | ανυπόμονα |
| vocative | ανυπόμονε | ανυπόμονη | ανυπόμονο | ανυπόμονοι | ανυπόμονες | ανυπόμονα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανυπόμονος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανυπόμονος (o pio anypómonos), etc.) | |||||
Antonyms
- υπομονετικός (ypomonetikós, “patient”)
Derived terms
- ανυπομονησία (anypomonisía, “impatience”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.