υδρο-

• υδρό- (ydró-)
• υδρ- (ydr-) (used before morphemes that begin with a vowel)

From Ancient Greek ὕδωρ (húdōr, “water”).

• IPA^(key): /iðɾo/

υδρο- • (ydro-)

1. added before a noun, adjective or verb to create words that indicates something related to water; hydro-:

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎βίος (víos, “life”) → ‎υδρόβιος (ydróvios, “aquatic”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎αυλός (avlós, “pipe”) → ‎υδραυλικός (ydravlikós, “hydraulic, plumber”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎φίλος (fílos, “friend”) → ‎υδρόφιλος (ydrófilos, “water-loving, hydrophilic”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎πτερύγιο (pterýgio, “flap, flipper”) → ‎υδροπτέρυγο (ydroptérygo, “hydrofoil”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎λήψομαι (lípsomai, “to receive”) → ‎υδροληψία (ydrolipsía, “water supply”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎θεραπεία (therapeía, “therapy”) → ‎υδροθεραπεία (ydrotherapeía, “hydrotherapy”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎άργυρος (árgyros, “silver”) → ‎υδράργυρος (ydrárgyros, “mercury”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎γόνος (gónos, “progeny, offspring”) → ‎υδρογόνο (ydrogóno, “hydrogen”)

2. (chemistry) added before a noun or adjective to create words for chemical element compounds with hydrogen or, more rarely, water:

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎χλώριο (chlório, “chlorine”) → ‎υδροχλώριο (ydrochlório, “hydrogen chloride”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎θείο (theío, “sulfur”) → ‎υδρόθειο (ydrótheio, “hydrogen sulfide”)

   ‎υδρο- (ydro-) + ‎λύση (lýsi, “solution”) → ‎υδρόλυση (ydrólysi, “hydrolysis”)