τσακίρ κέφι

Borrowed from Ottoman Turkish چاقر كیف‎ (çakır keyf, literally “drunken state”), from Arabic سَاكِر‎ (sākir, “drunken”) and Arabic كَيْف‎ (kayf, “state”).

• IPA^(key): /tsaˈcir ˈcefi/

τσακίρ κέφι • (tsakír kéfi) n (indeclinable)

1. (familiar) at the peak of κέφι, high spirits, also implying slight drunkenness

   Ο καθηγητής ήταν πολύ σοβαρός, αλλά όταν ήρθε στο τσακίρ κέφι, πέταξε τη γραβάτα και σηκώθηκε να χορέψει.

   O kathigitís ítan polý sovarós, allá ótan írthe sto tsakír kéfi, pétaxe ti graváta kai sikóthike na chorépsei.

   The professor was looking very serious, but when he came to the full kefi, he tossed aside his necktie, stood up and danced.

• With verbs είμαι (eímai, “I am”) or έρχομαι (érchomai, “I come”) + στο (sto, “to the”) + τσακίρ κέφι.

• τσακίρης (tsakíris, “blue-eyed, or blue-gray”)
• τσακίρικος (tsakírikos, “blue-eyed, or blue-gray; attractive”)

• see: κέφι n (kéfi, “high spirits”)