τροχοειδής

Ancient Greek

Etymology

From τροχός (trokhós, “wheel”) +‎ -ειδής (-eidḗs).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tro.kʰo.eː.dɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tro.kʰo.iˈdes/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tro.xo.iˈðis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tro.xo.iˈðis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tro.xo.iˈðis/

Adjective

τροχοειδής • (trokhoeidḗs) m or f (neuter τροχοειδές); third declension

round, circular
Synonyms: στρογγύλος (strongúlos), κυκλοτερής (kukloterḗs)
whorled

Declension

Third declension of τροχοειδής; τροχοειδές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	τροχοειδής trokhoeidḗs	τροχοειδές trokhoeidés	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖς trokhoeideîs	τροχοειδῆ trokhoeidê
Genitive	τροχοειδοῦς trokhoeidoûs	τροχοειδοῦς trokhoeidoûs	τροχοειδοῖν trokhoeidoîn	τροχοειδοῖν trokhoeidoîn	τροχοειδῶν trokhoeidôn	τροχοειδῶν trokhoeidôn
Dative	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδοῖν trokhoeidoîn	τροχοειδοῖν trokhoeidoîn	τροχοειδέσῐ / τροχοειδέσῐν trokhoeidési(n)	τροχοειδέσῐ / τροχοειδέσῐν trokhoeidési(n)
Accusative	τροχοειδῆ trokhoeidê	τροχοειδές trokhoeidés	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖς trokhoeideîs	τροχοειδῆ trokhoeidê
Vocative	τροχοειδές trokhoeidés	τροχοειδές trokhoeidés	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖ trokhoeideî	τροχοειδεῖς trokhoeideîs	τροχοειδῆ trokhoeidê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	τροχοειδῶς trokhoeidôs		τροχοειδέστερος trokhoeidésteros		τροχοειδέστᾰτος trokhoeidéstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.