κυκλοτερής

Ancient Greek

Etymology

Compound of κύκλος (kúklos, “circle”) +‎ τείρω (teírō) +‎ -ής (-ḗs).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.klo.te.rɛ̌ːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.klo.tɛˈres/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ky.klo.teˈris/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.klo.teˈris/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.klo.teˈris/

Adjective

κῠκλοτερής • (kukloterḗs) m, f (neuter κῠκλοτερές); third declension

made round by turning; round, circular
Synonyms: κυκλικός (kuklikós), στρογγύλος (strongúlos)

Inflection

Third declension of κῠκλοτερής; κῠκλοτερές (contracted, Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κῠκλοτερής kukloterḗs	κῠκλοτερές kukloterés	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖς kuklotereîs	κῠκλοτερῆ kukloterê
Genitive	κῠκλοτεροῦς kukloteroûs	κῠκλοτεροῦς kukloteroûs	κῠκλοτεροῖν kukloteroîn	κῠκλοτεροῖν kukloteroîn	κῠκλοτερῶν kukloterôn	κῠκλοτερῶν kukloterôn
Dative	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτεροῖν kukloteroîn	κῠκλοτεροῖν kukloteroîn	κῠκλοτερέσῐ / κῠκλοτερέσῐν kukloterési(n)	κῠκλοτερέσῐ / κῠκλοτερέσῐν kukloterési(n)
Accusative	κῠκλοτερῆ kukloterê	κῠκλοτερές kukloterés	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖς kuklotereîs	κῠκλοτερῆ kukloterê
Vocative	κῠκλοτερές kukloterés	κῠκλοτερές kukloterés	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖ kuklotereî	κῠκλοτερεῖς kuklotereîs	κῠκλοτερῆ kukloterê
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κῠκλοτερῶς kukloterôs		κῠκλοτερέστερος kukloterésteros		κῠκλοτερέστᾰτος kukloteréstatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.