τρομοκρατία

τρόμος (trómos, “terror, fear”) +‎ -κρατία (-kratía, “-cracy, -ism”), calque of French terrorisme. First attested 1840.

• IPA^(key): /tɾomokɾaˈtia/
• Hyphenation: τρο‧μο‧κρα‧τί‧α

τρομοκρατία • (tromokratía) f (uncountable)

1. terrorism, terror (deliberate commission of an act of violence to create an emotional response)

   Η τρομοκρατία δε θα περάσει ― I tromokratía de tha perásei ― Terrorism will not work

2. terrorism, terror (use of unlawful violence against people or property to achieve political objectives)

   Η ισλαμιστική τρομοκρατία είναι ο λόγος που καταστράφηκαν οι δίδυμοι πύργοι. ― I islamistikí tromokratía eínai o lógos pou katastráfikan oi dídymoi pýrgoi. ― Islamist terrorism is the reason why the twin towers were destroyed.

• τρομοκράτης m (tromokrátis, “terrorist”)
• τρομοκράτισσα f (tromokrátissa, “terrorist”)
• τρομοκρατικός (tromokratikós, “terrorist, terroristic”) (adjective)
• τρομοκρατώ (tromokrató, “to terrorize”)