τούβλο

From Byzantine Greek τοῦβλον (toûblon), from Koine Greek τούβουλον (toúboulon), from Latin tubulus (“small tube”).

• IPA^(key): /ˈtuvlo/
• Hyphenation: τού‧βλο

τούβλο • (toúvlo) n (plural τούβλα)

1. (architecture) brick (hardened rectangular block of mud, clay etc., used for building)

   Προσπαθούσε να φτιάξει την ταράτσα και του έπεσε το τούβλο στο κεφάλι. ― Prospathoúse na ftiáxei tin tarátsa kai tou épese to toúvlo sto kefáli. ― He was trying to fix the roof and a brick fell on his head.

2. (colloquial, derogatory, figuratively) blockhead, dolt, dunce, ignoramus (stupid person)

   Άντε να βρεις άκρη μ' αυτό το τούβλο! ― Ánte na vreis ákri m' aftó to toúvlo! ― Good luck figuring anything out with that blockhead!

• τουβλάκι n (touvláki) (diminutive)

• (brick): πλίνθος m (plínthos), οπτόπλινθος m (optóplinthos) (rare)
• (blockhead, dolt): βλάκας m (vlákas), ηλίθιος m (ilíthios), χαζός m (chazós), κούτσουρο n (koútsouro), κουμπούρας m (koumpoúras)

• χτίστης m (chtístis, “builder, bricklayer”)
• τοιχοποιία f (toichopoiía, “brickwork”)