σφυρίζω

Greek

Alternative forms

σφυράω (sfyráo)

Etymology

From Byzantine Greek σφυρίζω from the Ancient Greek σῡρίζω (sūrízō, “play the σῦριγξ ("pipe"); make whistling, hissing sound”). The development of the [f][1], posssibly under the influence of the Hellenistic σφῠρίον (sphuríon, “mallet”).[2]

Pronunciation

IPA^(key): /sfiˈri.zo/
Hyphenation: σφυ‧ρί‧ζω

Verb

σφυρίζω • (sfyrízo) (simple past σφύριξα, passive σφυρίζομαι)

Conjugation

σφυρίζω σφυρίζομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	σφυρίζω (σφυράω →)	σφυρίξω	σφυρίζομαι	σφυριχτώ²
2 sg	σφυρίζεις	σφυρίξεις	σφυρίζεσαι	σφυριχτείς
3 sg	σφυρίζει	σφυρίξει	σφυρίζεται	σφυριχτεί

1 pl	σφυρίζουμε, [‑ομε]	σφυρίξουμε, [‑ομε]	σφυριζόμαστε	σφυριχτούμε
2 pl	σφυρίζετε	σφυρίξετε	σφυρίζεστε, σφυριζόσαστε	σφυριχτείτε
3 pl	σφυρίζουν(ε)	σφυρίξουν(ε)	σφυρίζονται	σφυριχτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	σφύριζα	σφύριξα	σφυριζόμουν(α)	σφυρίχτηκα²
2 sg	σφύριζες	σφύριξες	σφυριζόσουν(α)	σφυρίχτηκες
3 sg	σφύριζε	σφύριξε	σφυριζόταν(ε)	σφυρίχτηκε

1 pl	σφυρίζαμε	σφυρίξαμε	σφυριζόμασταν, (‑όμαστε)	σφυριχτήκαμε
2 pl	σφυρίζατε	σφυρίξατε	σφυριζόσασταν, (‑όσαστε)	σφυριχτήκατε
3 pl	σφύριζαν, σφυρίζαν(ε)	σφύριξαν, σφυρίξαν(ε)	σφυρίζονταν, (σφυριζόντουσαν)	σφυρίχτηκαν, σφυριχτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα σφυρίζω ➤	θα σφυρίξω ➤	θα σφυρίζομαι ➤	θα σφυριχτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σφυρίζεις, …	θα σφυρίξεις, …	θα σφυρίζεσαι, …	θα σφυριχτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σφυρίξει		έχω, έχεις, … σφυριχτεί είμαι, είσαι, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σφυρίξει		είχα, είχες, … σφυριχτεί ήμουν, ήσουν, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σφυρίξει		θα έχω, θα έχεις, … σφυριχτεί θα είμαι, θα είσαι, … σφυριγμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	σφύριζε	σφύριξε, σφύριχ' ¹	—	σφυρίξου
2 pl	σφυρίζετε	σφυρίξτε, σφυρίχτε	σφυρίζεστε	σφυριχτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	σφυρίζοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας σφυρίξει ➤		σφυριγμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	σφυρίξει		σφυριχτεί


Notes	1. σφύριχ' + weak pronouns like σφύριχ' το 2. Extremely rare alternatives with learned {-χθ-} [να σφυριχθώ, σφυρίχθηκα, ...] mentioned in some dictionaries. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

ασφύριχτος (asfýrichtos, “not whistled (e.g. of penalty)”)
σφύριγμα n (sfýrigma, “whistling, hissing”)
σφυριξιά f (sfyrixiá, “momentary whistling”)
σφυριχτός (sfyrichtós, “whistled”)
σφυρίχτρα f (sfyríchtra, “whistle”)

References

σφυρίζω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] σφυρίζω in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[2] Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας [Modern Greek Dictionary] (in Greek), 2nd edition, Athens: Lexicology Centre