σφαλιάρα

Greek

From Italian sfaglio (“I discard, I jink”) + Greek ending -άρα (-ára).

σφαλιάρα • (sfaliára) f (plural σφαλιάρες)

smack, slap (blow on the cheek given with the open hand)
Αν δεν σταματήσεις τις αταξίες, θα σου δώσω μια σφαλιάρα! ― An den stamatíseis tis ataxíes, tha sou dóso mia sfaliára! ― If you don't stop misbehaving, I'll give you a smack!
(figuratively) blow (damaging occurrence)
Έχει φάει πολλές σφαλιάρες στη ζωή του. ― Échei fáei pollés sfaliáres sti zoḯ tou. ― He's been dealt many blows in his life.

declension of σφαλιάρα

	singular	plural
nominative	σφαλιάρα •	σφαλιάρες •
genitive	σφαλιάρας •	σφαλιαρών •
accusative	σφαλιάρα •	σφαλιάρες •
vocative	σφαλιάρα •	σφαλιάρες •
The genitive plural is uncommon and considered awkward by scholars.

(slap): χαστούκι n (chastoúki), κόλαφος m (kólafos), μπάτσος m (bátsos), ράπισμα n (rápisma), σκαμπίλι n (skampíli)

σφαλιαρίτσα f (sfaliarítsa) (diminutive)
σφαλιαρίζω (sfaliarízo, “to slap, to smack”)
- σφαλιάρισμα n (sfaliárisma, “slapping, smacking”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.