συντομεύω

Greek

Verb

συντομεύω • (syntomévo) (simple past συντόμευσα, συντόμεψα, passive συντομεύομαι)

shorten, abbreviate, abridge, cut short, reduce (in extent or duration)

Conjugation

συντομεύω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	συντομεύω	συντόμευα	θα συντομεύω	να συντομεύω
2s	συντομεύεις	συντόμευες	θα συντομεύεις	να συντομεύεις	συντόμευε
3s	συντομεύει	συντόμευε	θα συντομεύει	να συντομεύει

1p	συντομεύουμε, συντομεύομε	συντομεύαμε	θα συντομεύουμε, συντομεύομε	να συντομεύουμε, συντομεύομε
2p	συντομεύετε	συντομεύατε	θα συντομεύετε	να συντομεύετε	συντομεύετε
3p	συντομεύουν, συντομεύουνε	συντόμευαν, συντομεύαν, συντομεύανε	θα συντομεύουν, συντομεύουνε	να συντομεύουν, συντομεύουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	συντομεύσω	συντόμευσα	θα συντομεύσω	να συντομεύσω
2s	συντομεύσεις	συντόμευσες	θα συντομεύσεις	να συντομεύσεις	συντόμευσε
3s	συντομεύσει	συντόμευσε	θα συντομεύσει	να συντομεύσει

1p	συντομεύσουμε, συντομεύσομε	συντομεύσαμε	θα συντομεύσουμε, συντομεύσομε	να συντομεύσουμε, συντομεύσομε
2p	συντομεύσετε	συντομεύσατε	θα συντομεύσετε	να συντομεύσετε	συντομεύστε, συντομεύτε
3p	συντομεύσουν, συντομεύσουνε	συντόμευσαν, συντομεύσαν, συντομεύσανε	θα συντομεύσουν, συντομεύσουνε	να συντομεύσουν, συντομεύσουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω συντομεύσει	είχα συντομεύσει	θα έχω συντομεύσει	να έχω συντομεύσει
2s	έχεις συντομεύσει	είχες συντομεύσει	θα έχεις συντομεύσει	να έχεις συντομεύσει	έχε συντομευμένο
3s	έχει συντομεύσει	είχε συντομεύσει	θα έχει συντομεύσει	να έχει συντομεύσει

1p	έχουμε συντομεύσει	είχαμε συντομεύσει	θα έχουμε συντομεύσει	να έχουμε συντομεύσει
2p	έχετε συντομεύσει	είχατε συντομεύσει	θα έχετε συντομεύσει	να έχετε συντομεύσει	έχετε συντομευμένο
3p	έχουν συντομεύσει	είχαν συντομεύσει	θα έχουν συντομεύσει	να έχουν συντομεύσει

	Alternative* perfect:	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) συντομευμένο
	pluperfect:	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) συντομευμένο
	future perfect:	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) συντομευμένο
	subjunctive:	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) συντομευμένο

	Participle:	συντομεύοντας	Non-finite ^‡	συντομεύσει	17, 1a

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existent. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms.

Related terms

σύντομος (sýntomos, “short, quick”)
σύντμηση f (sýntmisi, “abbreviation, cutting”)
συντόμευση f (syntómefsi, “shortening, abbreviation”)
συντομία f (syntomía, “brevity”)
συντομογραφία f (syntomografía, “abbreviation”)
σύντομα (sýntoma, “soon”)
συντόμως (syntómos, “soon”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.