συνεργάζομαι

Ancient Greek

Etymology

συν- (sun-, “with”) +‎ ἐργάζομαι (ergázomai, “I work”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ner.ɡáz.do.mai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.nɛrˈɡa.zo.mɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.nerˈɣa.zo.mɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.nerˈɣa.zo.me/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.nerˈɣa.zo.me/

Verb

σῠνεργάζομαι • (sunergázomai)

I work with, cooperate; I contribute
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 753a18
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Problems 880b23
- 125 CE – 200 CE, Lucian, Demosthenes 38
- 125 CE – 200 CE, Lucian, The Dream or The Cock 24
- 320 CE – 400 CE, Oribasius, Collected Works 9.26.1
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On the Causes of Plants 3.12.1
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, Enquiry into Plants 6.3.3
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On Fatigue 15
- 371 BCE – 287 BCE, Theophrastus, On Winds 21
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.93
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 7.1.33
- Palatine Anthology 9.807

Inflection

Present: σῠνεργᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σῠνεργᾰ́ζομαι	σῠνεργᾰ́ζῃ, σῠνεργᾰ́ζει	σῠνεργᾰ́ζεται	σῠνεργᾰ́ζεσθον	σῠνεργᾰ́ζεσθον	σῠνεργᾰζόμεθᾰ	σῠνεργᾰ́ζεσθε	σῠνεργᾰ́ζονται
	subjunctive	σῠνεργᾰ́ζωμαι	σῠνεργᾰ́ζῃ	σῠνεργᾰ́ζηται	σῠνεργᾰ́ζησθον	σῠνεργᾰ́ζησθον	σῠνεργᾰζώμεθᾰ	σῠνεργᾰ́ζησθε	σῠνεργᾰ́ζωνται
	optative	σῠνεργᾰζοίμην	σῠνεργᾰ́ζοιο	σῠνεργᾰ́ζοιτο	σῠνεργᾰ́ζοισθον	σῠνεργᾰζοίσθην	σῠνεργᾰζοίμεθᾰ	σῠνεργᾰ́ζοισθε	σῠνεργᾰ́ζοιντο
	imperative		σῠνεργᾰ́ζου	σῠνεργᾰζέσθω	σῠνεργᾰ́ζεσθον	σῠνεργᾰζέσθων		σῠνεργᾰ́ζεσθε	σῠνεργᾰζέσθων
						middle/passive
infinitive						σῠνεργᾰ́ζεσθαι
participle	m					σῠνεργᾰζόμενος
	f					σῠνεργᾰζομένη
	n					σῠνεργᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: σῠνειργᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σῠνειργᾰζόμην	σῠνειργᾰ́ζου	σῠνειργᾰ́ζετο	σῠνειργᾰ́ζεσθον	σῠνειργᾰζέσθην	σῠνειργᾰζόμεθᾰ	σῠνειργᾰ́ζεσθε	σῠνειργᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σῠνεργᾰ́σομαι, σῠνεργᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σῠνεργᾰ́σομαι	σῠνεργᾰ́σῃ, σῠνεργᾰ́σει	σῠνεργᾰ́σεται	σῠνεργᾰ́σεσθον	σῠνεργᾰ́σεσθον	σῠνεργᾰσόμεθᾰ	σῠνεργᾰ́σεσθε	σῠνεργᾰ́σονται
middle	optative	σῠνεργᾰσοίμην	σῠνεργᾰ́σοιο	σῠνεργᾰ́σοιτο	σῠνεργᾰ́σοισθον	σῠνεργᾰσοίσθην	σῠνεργᾰσοίμεθᾰ	σῠνεργᾰ́σοισθε	σῠνεργᾰ́σοιντο
passive	indicative	σῠνεργᾰσθήσομαι	σῠνεργᾰσθήσῃ	σῠνεργᾰσθήσεται	σῠνεργᾰσθήσεσθον	σῠνεργᾰσθήσεσθον	σῠνεργᾰσθησόμεθᾰ	σῠνεργᾰσθήσεσθε	σῠνεργᾰσθήσονται
passive	optative	σῠνεργᾰσθησοίμην	σῠνεργᾰσθήσοιο	σῠνεργᾰσθήσοιτο	σῠνεργᾰσθήσοισθον	σῠνεργᾰσθησοίσθην	σῠνεργᾰσθησοίμεθᾰ	σῠνεργᾰσθήσοισθε	σῠνεργᾰσθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					σῠνεργᾰ́σεσθαι		σῠνεργᾰσθήσεσθαι
participle	m				σῠνεργᾰσόμενος		σῠνεργᾰσθησόμενος
	f				σῠνεργᾰσομένη		σῠνεργᾰσθησομένη
	n				σῠνεργᾰσόμενον		σῠνεργᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: σῠνειργᾰσᾰ́μην, σῠνειργᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	σῠνειργᾰσᾰ́μην	σῠνειργᾰ́σω	σῠνειργᾰ́σᾰτο	σῠνειργᾰ́σᾰσθον	σῠνειργᾰσᾰ́σθην	σῠνειργᾰσᾰ́μεθᾰ	σῠνειργᾰ́σᾰσθε	σῠνειργᾰ́σᾰντο
	subjunctive	σῠνεργᾰ́σωμαι	σῠνεργᾰ́σῃ	σῠνεργᾰ́σηται	σῠνεργᾰ́σησθον	σῠνεργᾰ́σησθον	σῠνεργᾰσώμεθᾰ	σῠνεργᾰ́σησθε	σῠνεργᾰ́σωνται
	optative	σῠνεργᾰσαίμην	σῠνεργᾰ́σαιο	σῠνεργᾰ́σαιτο	σῠνεργᾰ́σαισθον	σῠνεργᾰσαίσθην	σῠνεργᾰσαίμεθᾰ	σῠνεργᾰ́σαισθε	σῠνεργᾰ́σαιντο
	imperative		σῠνέργᾰσαι	σῠνεργᾰσᾰ́σθω	σῠνεργᾰ́σᾰσθον	σῠνεργᾰσᾰ́σθων		σῠνεργᾰ́σᾰσθε	σῠνεργᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	σῠνειργᾰ́σθην	σῠνειργᾰ́σθης	σῠνειργᾰ́σθη	σῠνειργᾰ́σθητον	σῠνειργᾰσθήτην	σῠνειργᾰ́σθημεν	σῠνειργᾰ́σθητε	σῠνειργᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	σῠνεργᾰσθῶ	σῠνεργᾰσθῇς	σῠνεργᾰσθῇ	σῠνεργᾰσθῆτον	σῠνεργᾰσθῆτον	σῠνεργᾰσθῶμεν	σῠνεργᾰσθῆτε	σῠνεργᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	σῠνεργᾰσθείην	σῠνεργᾰσθείης	σῠνεργᾰσθείη	σῠνεργᾰσθεῖτον, σῠνεργᾰσθείητον	σῠνεργᾰσθείτην, σῠνεργᾰσθειήτην	σῠνεργᾰσθεῖμεν, σῠνεργᾰσθείημεν	σῠνεργᾰσθεῖτε, σῠνεργᾰσθείητε	σῠνεργᾰσθεῖεν, σῠνεργᾰσθείησᾰν
	imperative		σῠνεργᾰ́σθητῐ	σῠνεργᾰσθήτω	σῠνεργᾰ́σθητον	σῠνεργᾰσθήτων		σῠνεργᾰ́σθητε	σῠνεργᾰσθέντων
					middle		passive
infinitive					σῠνεργᾰ́σᾰσθαι		σῠνεργᾰσθῆναι
participle	m				σῠνεργᾰσᾰ́μενος		σῠνεργᾰσθείς
	f				σῠνεργᾰσᾰμένη		σῠνεργᾰσθεῖσᾰ
	n				σῠνεργᾰσᾰ́μενον		σῠνεργᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: σῠνείργᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	σῠνείργᾰσμαι	σῠνείργᾰσαι	σῠνείργᾰσται	σῠνείργᾰσθον	σῠνείργᾰσθον	σῠνειργᾰ́σμεθᾰ	σῠνείργᾰσθε	σῠνειργᾰ́σᾰται
	subjunctive	σῠνειργᾰσμένος ὦ	σῠνειργᾰσμένος ᾖς	σῠνειργᾰσμένος ᾖ	σῠνειργᾰσμένω ἦτον	σῠνειργᾰσμένω ἦτον	σῠνειργᾰσμένοι ὦμεν	σῠνειργᾰσμένοι ἦτε	σῠνειργᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σῠνειργᾰσμένος εἴην	σῠνειργᾰσμένος εἴης	σῠνειργᾰσμένος εἴη	σῠνειργᾰσμένοι εἴητον/εἶτον	σῠνειργᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	σῠνειργᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	σῠνειργᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	σῠνειργᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		σῠνείργᾰσο	σῠνειργᾰ́σθω	σῠνείργᾰσθον	σῠνειργᾰ́σθων		σῠνείργᾰσθε	σῠνειργᾰ́σθων
						middle/passive
infinitive						σῠνειργᾰ́σθαι
participle	m					σῠνειργᾰσμένος
	f					σῠνειργᾰσμένη
	n					σῠνειργᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

συνεργασία (sunergasía)
συνεργάτης (sunergátēs)

References

συνεργάζομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
συνεργάζομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Verb

συνεργάζομαι • (synergázomai) deponent (simple past συνεργάστηκα)

collaborate, cooperate, synergize

Conjugation

συνεργάζομαι

		Non-past tenses		Past tenses
Imperfective		Present	Continuous future	Imperfect
1st person	sg	συνεργάζομαι	θα συνεργάζομαι	συνεργαζόμουν, συνεργαζόμουνα
2nd person		συνεργάζεσαι	θα συνεργάζεσαι	συνεργαζόσουν, συνεργαζόσουνα
3rd person		συνεργάζεται	θα συνεργάζεται	συνεργαζόταν, συνεργαζότανε
1st person	pl	συνεργαζόμαστε	θα συνεργαζόμαστε	συνεργαζόμασταν, συνεργαζόμαστε²
2nd person		συνεργάζεστε, συνεργαζόσαστε¹	θα συνεργάζεστε, συνεργαζόσαστε¹	συνεργαζόσασταν, συνεργαζόσαστε²
3rd person		συνεργάζονται	θα συνεργάζονται	συνεργάζονταν, συνεργαζόντανε, συνεργαζόντουσαν

Perfective		Dependent^†	Simple future	Simple past (Aorist)
1st person	sg	συνεργαστώ	θα συνεργαστώ	συνεργάστηκα
2nd person		συνεργαστείς	θα συνεργαστείς	συνεργάστηκες
3rd person		συνεργαστεί	θα συνεργαστεί	συνεργάστηκε
1st person	pl	συνεργαστούμε	θα συνεργαστούμε	συνεργαστήκαμε
2nd person		συνεργαστείτε	θα συνεργαστείτε	συνεργαστήκατε
3rd person		συνεργαστούν, συνεργαστούνε	θα συνεργαστούν, θα συνεργαστούνε	συνεργάστηκαν, συνεργαστήκανε

Imperative		Imperfective	Perfective
2nd person	sg	—³	συνεργάσου
2nd person	pl	—³	συνεργαστείτε

Perfect tenses
Perfect		έχω συνεργαστεί, έχεις συνεργαστεί έχει συνεργαστεί, …
Future perfect		θα έχω συνεργαστεί, θα έχεις συνεργαστεί, θα έχει συνεργαστεί, …
Past perfect		είχα συνεργαστεί, είχες συνεργαστεί, είχε συνεργαστεί, …

Subjunctive
Continuous		The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple		The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect		The perfect tense form preceded by να, ας, etc

When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existence of these forms is doubtful

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.