συμπληρώνομαι

Greek

Verb

συμπληρώνομαι • (symplirónomai) passive (simple past συμπληρώθηκα, active συμπληρώνω)

  1. passive form of συμπληρώνω (sympliróno).

Conjugation
συμπληρώνομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg συμπληρώνομαι θα συμπληρώνομαι συμπληρωνόμουν, συμπληρωνόμουνα
2nd person συμπληρώνεσαι θα συμπληρώνεσαι συμπληρωνόσουν, συμπληρωνόσουνα
3rd person συμπληρώνεται θα συμπληρώνεται συμπληρωνόταν, συμπληρωνότανε
1st person pl συμπληρωνόμαστε θα συμπληρωνόμαστε συμπληρωνόμασταν, συμπληρωνόμαστε2
2nd person συμπληρώνεστε, συμπληρωνόσαστε1 θα συμπληρώνεστε, συμπληρωνόσαστε1 συμπληρωνόσασταν, συμπληρωνόσαστε2
3rd person συμπληρώνονται θα συμπληρώνονται συμπληρώνονταν, συμπληρωνόντανε, συμπληρωνόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg συμπληρωθώ θα συμπληρωθώ συμπληρώθηκα
2nd person συμπληρωθείς θα συμπληρωθείς συμπληρώθηκες
3rd person συμπληρωθεί θα συμπληρωθεί συμπληρώθηκε
1st person pl συμπληρωθούμε θα συμπληρωθούμε συμπληρωθήκαμε
2nd person συμπληρωθείτε θα συμπληρωθείτε συμπληρωθήκατε
3rd person συμπληρωθούν, συμπληρωθούνε θα συμπληρωθούν, θα συμπληρωθούνε συμπληρώθηκαν, συμπληρωθήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 συμπληρώσου
2nd person pl —3 συμπληρωθείτε
Perfect tenses
Perfect έχω συμπληρωθεί, έχεις συμπληρωθεί έχει συμπληρωθεί, …
Future perfect θα έχω συμπληρωθεί, θα έχεις συμπληρωθεί, θα έχει συμπληρωθεί, …
Past perfect είχα συμπληρωθεί, είχες συμπληρωθεί, είχε συμπληρωθεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.