στυγνός

Ancient Greek

Etymology

From στυγέω (stugéō) +‎ -νός (-nós), of uncertain origin, possibly from Proto-Indo-European *(s)tewd- (“to hit, push”) (compare Sanskrit तुदति (tudati, “to push, drive”)).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sty.ɡnós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /styˈɡnos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /styˈɣnos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /styˈɣnos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /stiˈɣnos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel υ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Adjective

στυγνός • (stugnós) m (feminine στυγνή, neuter στυγνόν); first/second declension

hated, abhorred (of persons and things)
hateful or hostile to one
gloomy, sullen

Inflection

First and second declension of στυγνός; στυγνή; στυγνόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	στυγνός stugnós	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón	στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ	στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Genitive	στυγνοῦ stugnoû	στυγνῆς stugnês	στυγνοῦ stugnoû	στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn	στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn	στυγνῶν stugnôn
Dative	στυγνῷ stugnôi	στυγνῇ stugnêi	στυγνῷ stugnôi	στυγνοῖν stugnoîn	στυγναῖν stugnaîn	στυγνοῖν stugnoîn	στυγνοῖς stugnoîs	στυγναῖς stugnaîs	στυγνοῖς stugnoîs
Accusative	στυγνόν stugnón	στυγνήν stugnḗn	στυγνόν stugnón	στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ	στυγνούς stugnoús	στυγνᾱ́ς stugnā́s	στυγνᾰ́ stugná
Vocative	στυγνέ stugné	στυγνή stugnḗ	στυγνόν stugnón	στυγνώ stugnṓ	στυγνᾱ́ stugnā́	στυγνώ stugnṓ	στυγνοί stugnoí	στυγναί stugnaí	στυγνᾰ́ stugná
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	στυγνῶς stugnôs			στυγνότερος stugnóteros			στυγνότᾰτος stugnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

στυγνάζω (stugnázō)
στύγνασις (stúgnasis)
στυγνία (stugnía)
στυγνοποιέω (stugnopoiéō)
στυγνοποιός (stugnopoiós)
στυγνότης (stugnótēs)
στυγνόω (stugnóō)

References

στυγνός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
στυγνός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.