σταθερά

Greek

Noun

σταθερά • (statherá) f (plural σταθερές)

(mathematics, physics) constant
σταθερά του Πλανκ (Plank's constant)

Declension

declension of σταθερά

	singular	plural
nominative	σταθερά •	σταθερές •
genitive	σταθεράς •	σταθερών •
accusative	σταθερά •	σταθερές •
vocative	σταθερά •	σταθερές •

Related terms

σταθερότητα f (statherótita, “constancy, stability”)
σταθερός (statherós, “constant, steady”)
σταθερότης f (statherótis, “constancy, stability”) (Katharevousa)

Further reading

Φυσική σταθερά on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el

Adverb

σταθερά • (statherá)

steadily

Adjective

σταθερά • (statherá)

Nominative, accusative and vocative singular feminine form of σταθερός (statherós).
Nominative, accusative and vocative plural neuter form of σταθερός (statherós).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.