σπασμένος

Greek

Etymology

from σπάω (spáo, “to break”)

Adjective

σπασμένος • (spasménos) m (feminine σπασμένη, neuter σπασμένο)

  1. broken, ruptured, fractured
  2. broken (by age and bad health)
  3. (figuratively) pissed off, annoyed, fed up

Declension
declension of σπασμένος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative σπασμένος σπασμένη σπασμένο σπασμένοι σπασμένες σπασμένα
genitive σπασμένου σπασμένης σπασμένου σπασμένων σπασμένων σπασμένων
accusative σπασμένο σπασμένη σπασμένο σπασμένους σπασμένες σπασμένα
vocative σπασμένε σπασμένη σπασμένο σπασμένοι σπασμένες σπασμένα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο σπασμένος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο σπασμένος (o pio spasménos), etc.)

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.