σκέφτομαι

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek σκέπτομαι (sképtomai, “look carefully, consider, think”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsceftome/
  • Hyphenation: σκέ‧φτο‧μαι

Verb

σκέφτομαι • (skéftomai) deponent (simple past σκέφτηκα, σκέφθηκα)

  1. think, ponder, consider
    Σκεφτόμουν τι μπορούσαμε να κάνουμε. ― Skeftómoun ti boroúsame na kánoume. ― Ι was thinking what we could do.

Conjugation
σκέφτομαι
Non-past tenses Past tenses
Imperfective Present Continuous future Imperfect
1st person sg σκέφτομαι θα σκέφτομαι σκεφτόμουν, σκεφτόμουνα
2nd person σκέφτεσαι θα σκέφτεσαι σκεφτόσουν, σκεφτόσουνα
3rd person σκέφτεται θα σκέφτεται σκεφτόταν, σκεφτότανε
1st person pl σκεφτόμαστε θα σκεφτόμαστε σκεφτόμασταν, σκεφτόμαστε2
2nd person σκέφτεστε, σκεφτόσαστε1 θα σκέφτεστε, σκεφτόσαστε1 σκεφτόσασταν, σκεφτόσαστε2
3rd person σκέφτονται θα σκέφτονται σκέφτονταν, σκεφτόντανε, σκεφτόντουσαν
Perfective Dependent† Simple future Simple past (Aorist)
1st person sg σκεφτώ θα σκεφτώ σκέφτηκα
2nd person σκεφτείς θα σκεφτείς σκέφτηκες
3rd person σκεφτεί θα σκεφτεί σκέφτηκε
1st person pl σκεφτούμε θα σκεφτούμε σκεφτήκαμε
2nd person σκεφτείτε θα σκεφτείτε σκεφτήκατε
3rd person σκεφτούν, σκεφτούνε θα σκεφτούν, θα σκεφτούνε σκέφτηκαν, σκεφτήκανε
Imperative Imperfective Perfective
2nd person sg —3 σκέψου
2nd person pl —3 σκεφτείτε
Perfect tenses
Perfect έχω σκεφτεί, έχεις σκεφτεί έχει σκεφτεί, …
Future perfect θα έχω σκεφτεί, θα έχεις σκεφτεί, θα έχει σκεφτεί, …
Past perfect είχα σκεφτεί, είχες σκεφτεί, είχε σκεφτεί, …
Subjunctive
Continuous The present tense form preceded by να, ας, etc
Simple The dependent form preceded by να, ας, etc
Past perfect The perfect tense form preceded by να, ας, etc
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources.
†  The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle.     The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms.
1. Colloquial forms
2. Identical to present tense form
3. The existence of these forms is doubtful
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.