σημασία

σημᾰσῐ́ᾱ • (sēmasíā) f (genitive σημᾰσῐ́ᾱς); first declension

1. the giving of a signal or command
2. indication, designation
   1. (frequently in grammar) meaning, signification
      1. the title of a work by Chrysippus
   2. (music) notation
3. the decisive appearance of a disease
4. a mark
   1. of the Nile-flood
5. address of a correspondent
6. (in the phrase βασιλικὴ σημασία) a royal insigne or appearance

• ?Greek: σημασία (simasía)

• σημᾰσία in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σημασία in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

From Ancient Greek σημασία (sēmasía).

• IPA^(key): /simaˈsia/
• Hyphenation: ση‧μα‧σί‧α

σημασία • (simasía) f (plural σημασίες)

1. (lexicography) meaning, sense (single conventional use of a word)

   Tο ρήμα “τρέχω” έχει πολλές σημασίες. ― To ríma “trécho” échei pollés simasíes. ― The verb “τρέχω” has many meanings.

   κυριολεκτική σημασία ― kyriolektikí simasía ― literal sense

   μεταφορική σημασία ― metaforikí simasía ― metaphorical/figurative sense

2. significance, importance, consequence (extent to which something matters)

   έχει σημασία ― échei simasía ― it matters

   άνευ σημασίας ― ánev simasías ― unimportant, meaningless

• (significance, importance): σπουδαιότητα f (spoudaiótita), βαρύτητα f (varýtita)

• δίνω σημασία (díno simasía, “to pay attention, to take heed”) (literally: "to give significance")

• σημαίνω (simaíno, “to mean, to signify”)
• σημαντικός (simantikós, “important, meaningful”)