προσκύνημα
Greek
Etymology
προσκυνώ (proskynó, “to kneel”) + -μα (-ma)
Declension
declension of προσκύνημα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| genitive | προσκυνήματος • | προσκυνημάτων • |
| accusative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
| vocative | προσκύνημα • | προσκυνήματα • |
Related terms
- προσκυνητής m (proskynitís, “pilgrim”)
- προσκυνήτρια f (proskynítria, “pilgrim”)
Further reading
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.