προσκυνητής
Greek
Noun
προσκυνητής • (proskynitís) m (plural προσκυνητές, feminine προσκυνήτρια)
Declension
declension of προσκυνητής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προσκυνητής • | προσκυνητές • |
| genitive | προσκυνητή • | προσκυνητών • |
| accusative | προσκυνητή • | προσκυνητές • |
| vocative | προσκυνητή • | προσκυνητές • |
Related terms
- προσκύνημα n (proskýnima, “pilgrimage”)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.