προηγουμένη

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡoː.mé.nɛː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e.ɡuˈmɛ.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/

Participle

προηγουμένη • (proēgouménē)

nominative and vocative singular feminine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.ni/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νη

Etymology 1

Feminine of the present participle προηγούμενος (proïgoúmenos).

Noun

προηγουμένη • (proïgouméni) f (plural προηγούμενες)

the previous day
Tην Κυριακή έκανε κρύο, γιατί την προηγουμένη είχε χιονίσει.
Tin Kyriakí ékane krýo, giatí tin proïgouméni eíche chionísei.
It was cold on Sunday, because it had snowed on the previous [day].

Declension

Declension in the fashion of Ancient Greek participle προηγουμένη, also in Katharevousa.
Compare to declension of the feminine participle προηγούμενη.

declension of προηγουμένη

	singular	plural
nominative	προηγουμένη •	προηγούμενες •
genitive	προηγουμένης •	προηγουμένων •
accusative	προηγουμένη •	προηγούμενες •
vocative	προηγουμένη •	προηγούμενες •

Etymology 2

Learned inflectional form of the present participle προηγούμενος (proïgoúmenos).

Participle

προηγουμένη • (proïgouméni) (learned, antique) alternative of προηγούμενη (proïgoúmeni)

Nominative, accusative and vocative singular feminine form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.