προηγουμένων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡoː.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e.ɡuˈmɛ.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.non/

Participle

προηγουμένων • (proēgouménōn)

genitive plural masculine feminine and neuter of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.non/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νων

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) m (masculine)

Genitive plural form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) f (feminine)

Genitive plural form of προηγούμενη (proïgoúmeni).

Noun

προηγουμένων • (proïgouménon) n (neuter)

Genitive plural form of προηγούμενο (proïgoúmeno).

Participle

προηγουμένων • (proïgouménon) (learned, rare) alternative of προηγούμενων (proïgoúmenon)

Genitive plural masculine, feminine and neuter form of προηγούμενος (proïgoúmenos).

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.